Pajtuńskie Jezioro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pajtuńskie Jezioro
Jezioro Pajtuńskie, Pajtuny
Ilustracja
Widok na jezioro od strony południowo-wschodniej
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Olsztyńskie

Wysokość lustra

142,2 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

9,41–12,0 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


670 m
320 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


0,9 m
1,7 m

Długość linii brzegowej

1595 m

Objętość

107,1 tys. m³

Położenie na mapie gminy Purda
Mapa konturowa gminy Purda, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pajtuńskie Jezioro”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pajtuńskie Jezioro”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pajtuńskie Jezioro”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Pajtuńskie Jezioro”
Ziemia53°43′42″N 20°43′08″E/53,728333 20,718889

Pajtuńskie Jezioro[1] lub Jezioro Pajtuńskie[1], Pajtuny[2] (niem. Pathaunen See[3]) – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda[4].

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jezioro leży na Pojezierzu Olsztyńskim, natomiast w regionalizacji przyrodniczo-leśnej – w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[5]. Leży na terenie zlewni Jeziora Tumiańskiego z Dopływem z jeziora Serwent w dorzeczu WadągŁynaPregoła[2]. Zlewnią elementarną jest zlewnia Dopływu z jeziora Kemno Małe[6]. Identyfikator MPHP to 30419[6]. Otoczenie stanowią lasy należące do nadleśnictwa Olsztyn[7]. Według PRNG są to Purdzkie Lasy[8].

Jezioro znajduje się na wschód od wsi Pajtuny[9]. W otoczeniu jest torfowisko o powierzchni 200 ha i potencjalnym złożu torfu wynoszącym 2 mln m³[10]. Jego nazwa to Kajmno[11].

Wody jeziora obejmuje obwód rybacki Jeziora Pajtuńskie w zlewni rzeki Łyna Nr 24[12].

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi zamieszczonymi w Atlasie jezior Polski Jerzego Jańczaka z 1999 powierzchnia jeziora wynosi 11,9 ha, a jego objętość 107,1 tys. m³[2]. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 0,9 m, a maksymalna – 1,7 m[2]. Lustro wody znajduje się na wysokości 142,2 m n.p.m.[2] Maksymalna długość jeziora to 670 m, a szerokość 320 m[2]. Długość linii brzegowej to 1595 m[2].

Według danych uzyskanych poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt, powierzchnia zbiornika wodnego to 12,0 ha[13]. Natomiast według danych Urzędu Gminy Purda powierzchnia akwenu wynosi 9,41 ha[10], a głębokość maksymalna to 1,7 m[10].

Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 142,1 m n.p.m.[9], a według Katalogu Jezior Polskich 142,9 m n.p.m.[13]

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Jezioro leży na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Olsztyńskiego o łącznej powierzchni 40 997,4 ha[14] oraz na terenie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natura 2000 Ostoja Napiwodzko-Ramucka (enklawa Kemno o powierzchni 474,94 ha)[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 96367
  2. a b c d e f g Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. III, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1999, s. 44–45, 211–213, ISBN 83-88163-13-2.
  3. Zarządzenie nr 198 Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 września 1958 r. w sprawie przywrócenia i ustalenia urzędowych nazw obiektów fizjograficznych w powiatach: elbląskim, gdańskim, kwidzyńskim, malborskim i sztumskim województwa gdańskiego oraz w powiatach: braniewskim, iławeckim, lidzbarskim, morąskim, nidzickim, ostródzkim, olsztyńskim, pasłęckim, suskim, reszelskim i węgorzewskim województwa olsztyńskiego M.P. z 1958 r. nr 90, poz. 502, str. 759.
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 253, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012, s. 359. ISBN 978-83-61633-62-4.
  6. a b Informatyczny System Osłony Kraju, Hydroportal [online] [dostęp 2023-08-06].
  7. Bank Danych o Lasach [online] [dostęp 2023-08-06].
  8. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 175053
  9. a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-08-06].
  10. a b c Wanda Łaguna, Agnieszka Chmielewska, Anna Głazowska, Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Purda. Część I: Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego, Purda 2017, s. 43, 44, 51.
  11. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 174293
  12. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie”, Ujednolicony wykaz obwodów rybackich 2022 [online], dane.gov.pl [dostęp 2023-07-16].
  13. a b Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 376, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  14. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała nr XX/470/16 w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Olsztyńskiego. bip.warmia.mazury.pl, 2016-09-27. [dostęp 2023-08-06].
  15. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar Natura 2000 Ostoja Napiwodzko-Ramucka [online] [dostęp 2023-08-06].