Przejdź do zawartości

Paolo Guerrero

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paolo Guerrero
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Paolo Guerrero Gonzáles

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1984
Lima

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Universidad César Vallejo

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
1992–2002 Alianza Lima
2002–2003 Bayern Monachium
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2006 Bayern Monachium 27 (10)
2006–2012 Hamburger SV 134 (37)
2012–2015 Corinthians 62 (23)
2015–2018 Flamengo 61 (19)
2018–2021 Internacional 36 (14)
2022 Avaí 10 (0)
2023 Racing Club 15 (1)
2023 LDU Quito 13 (5)
2024– Universidad César Vallejo 6 (3)
W sumie: 364 (112)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Peru U-17 4 (1)
2004  Peru U-23 5 (3)
2004–  Peru 117 (40)
W sumie: 126 (44)
  1. Aktualne na: 21 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 21 maja 2024.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Brazylia 2019
brąz Argentyna 2011
brąz Chile 2015

José Paolo Guerrero Gonzales (ur. 1 stycznia 1984 w Limie) – peruwiański piłkarz, występujący na pozycji napastnika w peruwiańskim klubie Universidad César Vallejo oraz w reprezentacji Peru.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Alianza Lima. W 2002 podpisał kontrakt z Bayernem. Dobra postawa w drugiej drużynie Bawarczyków zaowocowała powołaniem do pierwszego zespołu, skąd następnie w 2006 trafił do Hamburger SV[1]. Przez sześć sezonów w Hamburgu Guerrero był jednym z podstawowych zawodników drużyny, notując 134 występy ligowe i zdobywając w nich 37 bramek. W kwietniu 2010 roku został ukarany przez klub rekordową karą za rzucenie bidonem w twarz kibica na trybunach[2]. W lipcu 2012 Guerrero został zawodnikiem Corinthians. W grudniu tego samego roku zdobył dwie bramki w meczach Klubowych Mistrzostw Świata, dzięki czemu jego klub zwyciężył w tym turnieju. W 2013 roku Corinthians zdobył Recopa Sudamericana. W 2015 roku wygasł jego kontrakt i został wolnym zawodnikiem[3]. Po zakończeniu Copa América 2015 Guerrero został piłkarzem CR Flamengo[4], a w sierpniu 2018 zawodnikiem SC Internacional[5].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym seniorskim turniejem międzynarodowym, w którym Guerrero zagrał w reprezentacji, było Copa América 2007. Peru doszło wtedy do ćwierćfinału, przegrywając w nim z Argentyną 0:4. Guerrero grał we wszystkich meczach zdobywając jedną bramkę, przeciwko Urugwajowi. Na Copa América 2011 Peru niespodziewanie zajęło 3. miejsce, pokonując inną sensację turnieju – Wenezuelę – 4:1. Paolo Guerrero strzelił w tym meczu 3 gole (hat-trick), zaś w całym turnieju zdobył w sumie 5 bramek, co uczyniło go królem strzelców tej edycji Copa América. W 2015 zagrał po raz trzeci na Copa América, gdzie Peru zajęło po raz drugi z rzędu trzecie miejsce. Guerrero tymczasem znów został najlepszym strzelcem turnieju zdobywając 4 bramki (3 gole w ćwierćfinale przeciwko Boliwii i 1 gol w meczu o trzecie miejsce z Paragwajem). Rok później podczas Copa América Centenario został najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Peru, po tym jak zdobył zwycięską bramkę w meczu przeciwko Haiti. W 2018 roku po zawiłościach prawnych związanych z podejrzeniem o stosowanie dopingu zadebiutował na Mistrzostwach Świata. W ostatnim meczu grupowym przeciwko Australii zdobył bramkę ustalającą wynik meczu na 2-0 dla Peru.

Afera dopingowa

[edytuj | edytuj kod]

Podczas eliminacji do Mistrzostw Świata w Rosji wystąpił aż w 17 spotkaniach, zdobywając 5 bramek i przyczyniając się do zakwalifikowania się reprezentacji Peru do baraży o udział w Mistrzostwach Świata. 3 listopada 2017 roku ogłoszono, że Guerrero nie przeszedł testów dopingowych po meczu z Argentyną i nałożono na niego 30-dniową dyskwalifikację, która wykluczyła go z udziału w meczach barażowych przeciwko Nowej Zelandii[6]. Peru zwyciężyło w dwumeczu, kwalifikując się po raz pierwszy od 1982 roku do Mistrzostw Świata.

8 grudnia 2017 roku Guerrero został zawieszony przez FIFA na rok od momentu pierwszego zawieszenia, co oznaczało, że do gry będzie mógł powrócić dopiero 3 listopada 2018 roku, a więc po zakończeniu Mistrzostw Świata[7]. Po złożeniu odwołania przez zawodnika Trybunał Arbitrażowy FIFA skrócił zawodnikowi karę do 6 miesięcy, uznając poprzednią karę za zbyt rygorystyczną[8]. 14 maja 2018 Sportowy Sąd Arbitrażowy uznał odwołanie Światowej Agencji Antydopingowej i wydłużył zawieszenie do 14 miesięcy. 30 maja 2018 roku Szwajcarski Federalny Sąd Najwyższy zawiesił wykonanie kary, dzięki czemu mógł wystąpić na Mistrzostwach Świata[9]. W sierpniu 2018 roku kara została przywrócona, przez co Guerrero został zawieszony do kwietnia 2019 roku[10].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ex aequoEduardo Vargas.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]