Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gorzycach

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia
Najświętszego Serca Pana Jezusa
w Gorzycach
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Gorzyce

Adres

Gorzyce 314,
37-204 Tryńcza

Data powołania

13 września 1945

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Przeworsk I

Kościół parafialny

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Proboszcz

ks. Marian Jagieła

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

piątek po oktawie Bożego Ciała

Położenie na mapie gminy Tryńcza
Mapa konturowa gminy Tryńcza, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Ziemia50°07′44,303″N 22°34′36,910″E/50,128973 22,576919
Mapa parafii
Mapa parafii
Multimedia w Wikimedia Commons

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gorzycach – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Przeworsk I[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gorzyce najpierw w całości należały do parafii Gniewczyna Łańcucka. W 1925 roku książę Andrzej Lubomirski w swojej prywatnej posiadłości w Gorzycach założył kaplicę filialną[2]. Kaplicę obsługiwali wikarzy z Gniewczyny Łańcuckiej: ks. Józef Matuszek, ks. Rudolf Niemczyk, ks. Walenty Sobowski, ks. Marcin Myszak, ks. Stanisław Zborowski. W 1928 roku dolna część Gorzyc została przydzielona do nowej parafii w Tryńczy (około 300 wiernych)[3].

Po II wojnie światowej pozostały poniemieckie drewniane baraki, z których jeden zaadaptowano na kościół parafialny, a drugi na szkołę powszechną. Dekretem bpa Franciszka Bardy z 11 lipca 1945 roku, a potwierdzonego 13 września 1945 roku została utworzona ekspozytura w Gorzycach z wydzielonego terytorium parafii Gniewczyna Łańcucka (część Gorzyc) i parafii Wólka Pełkińska (część Woli Buchowskiej). 6 grudnia 1945 roku przyłączono dolną część Gorzyc z parafii Tryńcza[4]. 27 sierpnia 1945 roku ekspozytem został ks. Zbigniew Chimiak[5]

4 kwietnia 1961 roku władze państwowe zajęły gospodarstwo rolne (uposażenie byłej parochii greckokatolickiej) o powierzchni 17 ha w Gorzycach i 10 ha w Jagielle[6].

28/29 grudnia 1968 roku kościół uległ częściowemu uszkodzeniu podczas pożaru[7], po którym został odremontowany.

Od 1970 roku w parafii posługują siostry zakonne Karmelitanki Dzieciątka Jezus, które otrzymały siedzibę w budynku, w którym była kaplica mszalna założona przez księcia Lubomirskiego[8][9]

W 1995 roku podjęto decyzję o budowie nowego kościoła wraz z plebanią. Kościół zbudowano w latach 1997–2001, według projektu arch. inż. Stanisława Dzióba. 4 października 1998 roku wmurowano kamień węgielny, a 19 sierpnia 2001 roku odbyło się poświęcenie, którego dokonał abp Józef Michalik[10].

Na terenie parafii jest 1 260 wiernych (w tym: Gorzyce – 1 150, Wola Buchowska część – 217)[11].

Proboszczowie parafii:
1945–1950. ks. Zbigniew Chimiak (ekspozyt).
1950–1982. ks. Józef Świerczek (ekspozyt)[12][13][14][15].
1982–2005. ks. Adam Pietrucha[16].
2005– nadal ks. Marian Jagieła[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis Rit(us) Lat(ini) pro Anno Domini 1927 (s. 100) (łac.) [dostęp 2017-03-06]
    [Cytat: In Gorzyce adest capella celebrationis adaptata.]
  3. ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Rit(us) Lat(ini) Premisliensis pro Anno Domini 1929 (s. 114) (łac.) [dostęp 2017-03-06].
  4. ↑ Kronika Diecezji Przemyskiej 40(1947), z. 1-4 (s. 33) [dostęp 2020-02-13]
  5. ↑ Andrzej Swatek, Początki parafii w Gorzycach [online], Echa z nad Sanu i Wisłoka. Biuletyn informacyjny Gminy Tryńcza. 2/2015.
  6. ↑ Ogłoszenie R. L.-19-V-C/2/6I Wydział Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium PRN w Przeworsku z dnia 4 kwietnia 1961 r. w sprawie przejęcia nieruchomości na własność Państwa [online], Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. 1961, nr 9 (11 września 1961), s. 144 [dostęp 2022-11-23].
  7. ↑ Pożar drewnianego kościółka. Nowiny organ KW Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Nr 309(6064), 31.XII.1968-1.I.1969. [dostęp 2019-01-04]. (s. 2).
  8. ↑ Rok życia konsekrowanego. Dobrze czynią na ziemi [online], Tygodnik Katolicki „Niedziela”, Niedziela przemyska 20/2015 [dostęp 2015-05-14].
  9. ↑ Jubileusze w Gorzycach [online], Tygodnik Katolicki „Niedziela”, Niedziela przemyska [dostęp 2021-10-29].
  10. ↑ Nowa świątynia na nowe tysiąclecie [online], Tygodnik Katolicki „Niedziela”. Niedziela przemyska 37/2001.
  11. ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 254) ISSN 1429-6314
  12. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 80) [dostęp 2022-11-14]
  13. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 92) [dostęp 2023-06-25]
  14. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 100) [dostęp 2023-06-25]
  15. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 157) [dostęp 2023-06-25]
  16. ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 308) [dostęp 2022-11-14]
  17. ↑ Andrzej Swatek, Srebrny jubileusz kapłaństwa [online], Między Sanem a Wisłokiem. Biuletyn informacyjny Gminy Tryńcza. 2(32)/2010.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Parafie dekanatu Przeworsk I
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parafia_Najświętszego_Serca_Pana_Jezusa_w_Gorzycach&oldid=73514598”