Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwaliszkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwaliszkach
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Konwaliszki

Data powołania

1808

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

diecezja

grodzieńska

Dekanat

Raduń

kościół

Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwaliszkach

Wezwanie

Najświętsze Serce Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

piątek po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwaliszkach”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwaliszkach”
Ziemia54°13′45,1″N 25°28′14,5″E/54,229194 25,470694

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwaliszkach – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w diecezji grodzieńskiej, w dekanacie Raduń, na Białorusi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza informacja o kościele w miasteczku Smolińsk (obecnie Konwaliszki) pojawia się w 1738. Była to wówczas kaplica filialna parafii św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach. Istniała ona do końca XIX w.

W 1808 właściciel Konwaliszek, kanonik miński Mikołaj Jankowski oraz jego siostrzeńcy marszałek szlachty oszmiańskiej Ambroży Jankowski i Alojzy Jankowski ufundowali tu kościół i parafię. Do 1827 była ona prowadzona przez wileńskich księży misjonarzy, a następnie przez duchowieństwo diecezjalne. Posiadała kaplicę filialną w Stokach, co najmniej do II wojny światowej.

Po pożarze świątyni, w latach 1916-1925 wzniesiono obecny kościół.

W latach międzywojennych parafia leżała w archidiecezji wileńskiej, od 1925 w dekanacie Bieniakonie[1]. Przed II wojną światową liczyła ponad 3500 wiernych.

W czasach komunizmu parafia funkcjonowała nieprzerwanie. Od zesłania do łagrów proboszcza bieniakońskiego ks. Dominika Hojlusza do nacjonalizacji kościoła w Bieniakoniach, parafię bieniakońską obsługiwał proboszcz Konwaliszek ks. Apolinariusz Zubielewicz[2].

Po upadku Związku Sowieckiego parafia została przedzielona białorusko-litewską granicą państwową, co wymusiło zmianę jej granic.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schematyzm Archidiecezji Wileńskiej 1938
  2. Bieniakonie. Słowo Życia. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]