Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu
Ilustracja
Kościół ormiański w Żwańcu
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Siedziba

Żwaniec

Adres

Żwaniec, ul. 60-riczczia Żowtnia, 59а

Data powołania

1869

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

kamieniecka

Dekanat

Kamieniec Podolski

kościół

Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu

Wezwanie

Niepokalane Poczęcie NMP

Wspomnienie liturgiczne

8 grudnia

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu”
Ziemia48°33′01,2″N 26°29′10,9″E/48,550333 26,486361

Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żwańcu – parafia znajdująca się w diecezji kamienieckiej w dekanacie Kamieniec Podolski, na Ukrainie.

Przy parafii nie rezyduje obecnie żaden duchowny. Parafię obsługują księża z parafii św. Mikołaja w Kamieńcu Podolskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Galeria: kościół, płyty
Portal z dwoma kolumnami podtrzymującymi kartusz z Zadrą – herbem Lanckorońskich
Tablica z herbami: po lewej Korczak po prawej Dołęga
Tablica w murze wokół kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP
Tablica w murze wokół kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP
Tablica w murze wokół kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP
Tablica w murze wokół kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP
Tablica w murze wokół kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP

W 1740 w Żwańcu powstały dwa kościoły katolickie: drewniany, łaciński pw. Świętego Krzyża staraniem biskupa kamienieckiego Franciszka Antoniego Kobielskiego, fundacji królowej Polski Marii Józefy Habsburżanki oraz murowany ormiański pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny fundacji właściciela Żwańca Wawrzyńca Lanckorońskiego. Oba te kościoły spłonęły w czasie konfederacji barskiej, po czym w 1768 odbudowano jedynie świątynie ormiańską. W 1791 została ona konsekrowana przez ormiańskiego arcybiskupa lwowskiego Jakuba Waleriana Tumanowicza. W 1869 ustanowiono parafię łacińską. Pod koniec XIX w. liczyła ona 856 wiernych.

W 1935 kościół został znacjonalizowany przez komunistów. W 1992 zrujnowana świątynia została zwrócona wiernym i przeszła remont.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]