Przejdź do zawartości

Parafia Wniebowzięcia NMP w Turce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Wniebowzięcia NMP w Turce
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Ukraina

Siedziba

Turka

Adres

ul. Stusa 35, Turka

Data powołania

29 stycznia 1749

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

lwowska

Dekanat

Sambor

kościół

kościół Wniebowzięcia NMP w Turce

Proboszcz

ks. Andrzej Migrała

Wezwanie

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP w Turce”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP w Turce”
Ziemia49°09′04,8″N 23°01′55,1″E/49,151333 23,031972

Parafia Wniebowzięcia NMP w Turce – parafia znajdująca się w archidiecezji lwowskiej w dekanacie Sambor, na Ukrainie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Parafia erygowana 29 stycznia 1749. Początkowo prowadzona ona była przez jezuitów, a po kasacie tego zakonu przez księży diecezjalnych. Obecny kościół zbudowano w latach 1767 - 1779. Zastąpił on drewniany kościół z lat 30. XVIII w. W latach 1906–1914 rozbudowano świątynię, a latach 1926 - 1928 została ona wyremontowana po zniszczeniach wojennych. W 1927 kościół rekonsekrował biskup przemyski Anatol Nowak.

W okresie autonomii galicyjskiej była terytorialnie największą parafią w diecezji przemyskiej, w 1911 roku obejmowała wiernych z 88 wsi, w promieniu do 42 kilometrów. Reforma biskupa Józefa Pelczara zmniejszyła jej zasięg, by w 1914 obejmować wiernych z 35 wsi z 3156 łacinnikami (i 22 210 grekokatolikami)[1]

Od 1944 księża z Turki sprawowali opiekę duszpasterską w kościele w Łomnej, gdzie parafia zanikła w wyniku mordów na ludności polskiej dokonywanych przez Ukraińców. Do końca wojny parafia turczańska należała do diecezji przemyskiej[2].

Po II wojnie światowej Turka znalazła się w granicach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Decyzją władz kościół został zamknięty. W późniejszych latach uległ on zniszczeniu. Wierni odzyskali go w 1992. W 2004 zakończył się jego remont. 12 września 2004 rekonsakracji dokonał arcybiskup lwowski Marian Jaworski[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Organizacja terytorialna i duszpasterska w diecezji przemyskiej rzymskokatolickiej w latach 1867-1914. W: Irena Homola-Skąpska: Z dziejów Krakowa, Galicji i Śląska Cieszyńskiego. Kraków-Warszawa: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 402. ISBN 978-83-7188-931-8.
  2. ks. Sławomir Zych: Diecezja przemyska obrządku łacińskiego w warunkach okupacji niemieckiej i sowieckiej 1939-1944/1945. Przemyśl: Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, 2011. ISBN 978-83-88522-76-5.
  3. Освячення відновленого костелу у Турці Львівської області

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]