Dekanat Sambor
| Archidiecezja | |
|---|---|
| Dane statystyczne (2016) | |
| Liczba kapłanów |
16 |
| Liczba parafii |
29 |
Dekanat Sambor – jeden z 12 dekanatów katolickich w archidiecezji lwowskiej na Ukrainie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dekanat Sambor w diecezji przemyskiej powstał w 1594[1]. W 1788 z jego obszaru wyłączono nowy dekanat drohobycki[2].
W 1877 dekanat liczył 23 791 wiernych (13 parafii i 20 duchownych), następnie 29 413 (1897) i 35 793 (1914, 10 parafii i 19 duchownych)[3]. Największą terytorialnie parafią była Turka, która w 1911 roku obejmowała 88 wsi, w promieniu do 42 kilometrów[4].
W 1938 w skład dekanatu samborskiego diecezji przemyskiej wchodziły parafie: Biskowice, Borynia, Brześciany, Chyrów, Czukwa, Felsztyn, Laszki Murowane, Łomna, Sambor, Sąsiadowice, Stara Sól, Stary Sambor, Strzałkowice, Turka, Wojutycze. W 1938 roku na terenie dekanatu było 39 994 katolików, 122 912 grekokatolików, 135 katolików, 21 441 żydów.
Po drugiej wojnie światowej nastąpił drastyczny spadek wiernych, przez co część parafii przestała funkcjonować. Obecny dekanat samborski został reaktywowany w 1994 roku[5][6] i obejmuje obszary przedwojennych dekanatów samborskiego i dobromilskiego (z którego 4 znalazły się na trwałe poza Polską: Błozew, Czyszki, Dobromil, Nowe Miasto, a od 1947 po polskiej stronie znalazł się Sokołów Dobromilski, dziś Nowe Sady).
Obecnie w dekanacie jest 16 kapłanów i 29 parafii (w tym 17 parafii nie posiada kapłana i są to tzw. kościoły dojazdowe, ale w opisie dekanatu przedstawione jako parafie z przynależnością posługi kapłańskiej). Są też trzy zgromadzenia zakonne.
Zgromadzenia zakonne
[edytuj | edytuj kod]- Zgromadzenie Ojców Misjonarzy Matki Bożej z Lasalette (saletyni) – Łanowice.
- Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi (franciszkanki Rodziny Maryi) – Sambor.
- Zgromadzenie Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel (karmelici) – Sąsiadowice.
Parafie
[edytuj | edytuj kod]- Biskowice (Бісковиці) – parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela (kościół dojazdowy).
- Błozew Górna (Болозів) – parafia św. Wawrzyńca.
- Borynia (Бориня) – parafia św. Rocha (kościół dojazdowy).
- Chyrów (Хирів) – parafia św. Wawrzyńca (kościół dojazdowy).
- Czukwa (Чуква) – parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (kościół dojazdowy).
- Czyszki (Чижки) – parafia św. Michała Archanioła (kościół dojazdowy).
- Grabownica (Грабівниця) - (kościół dojazdowy).
- Hussaków (Гусаків) – św. Stanisława biskupa (kościół dojazdowy).
- Dąbrówka (Дубрівка) – parafia św. Barbary (kościół dojazdowy).
- Dobromil (Добромиль) – parafia Przemienienia Pańskiego.
- Dublany (Дубляни) – parafia Zmartwychwstania Pańskiego (kościół dojazdowy).
- Komarniki (Комарники) – parafia Wniebowzięcia NMP (kościół dojazdowy).
- Kornalowice (Корналовичі) – parafia MB Częstochowskiej (kościół dojazdowy).
- Łanowice (Лановичі) – parafia św. Mikołaja i Matki Bożej Saletyńskiej.
- Maksymowicze (Максимовичі) – parafia św. Antoniego (kościół dojazdowy).
- Miżyniec (Міженець) – parafia Wszystkich Świętych.
- Nadyby (Надиби) – parafia Matki Bożej Bolesnej (kościół dojazdowy).
- Niżankowice (Нижанковичі) – parafia Świętej Trójcy.
- Nowe Miasto (Нове Місто) – parafia św. Marcina.
- Radłowce (Ралівка) – parafia Matki Bożej z Lourdes (kościół dojazdowy).
- Radochońce (Радохинці) – parafia św. Mikołaja (kościół dojazdowy).
- Rożewo (Рожеве) – parafia św. Mikołaja (kościół dojazdowy).
- Sambor (Самбір) – parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela.
- Stara Sól (Стара Сіль) – parafia św. Michała Archanioła.
- Stary Sambor (Старий Самбір) – parafia św. Mikołaja (kościół dojazdowy).
- Strzałkowice (Стрілковичі) – parafia pw. Wszystkich Świętych.
- Sąsiadowice (Сусідовичі) – parafia św. Anny.
- Turka (Турка) – parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
- Wojutycze (Боютичі) – parafia św. Katarzyny (kościół dojazdowy).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Monografie Bieszczadzkie t. 15. Organizacja Kościoła rzymskokatolickiego na pograniczu polsko-słowacko-ukraińskim. [dostęp 2016-07-17]. (pol.).
- ↑ Hubert Ossadnik, Wojciech Wesołkin: Osobliwości Bieszczadów Wschodnich. Wydawnictwo Libra, 2005, s. 109. ISBN 83-89183-12-9. (pol.).
- ↑ Organizacja terytorialna i duszpasterska w diecezji przemyskiej rzymskokatolickiej w latach 1867-1914. W: Irena Homola-Skąpska: Z dziejów Krakowa, Galicji i Śląska Cieszyńskiego. Kraków-Warszawa: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 38996, 409. ISBN 978-83-7188-931-8.
- ↑ I. Homola-Skąpska, Organizacja..., 2007, s. 402.
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji(ua)
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji (pl)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schematyzm Diecezji Przemyskiej Ob.(rządku) Łac(ińskiego). Przemyśl: 1938, s. 132-139.