Przejdź do zawartości

Parafia św. Jana Chrzciciela w Suchej Średniej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Jana Chrzciciela w Suchej Średniej
Farnost sv. Jana Křtitele
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Czechy

Kraj

 morawsko-śląski

Siedziba

Hawierzów (Sucha Średnia)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

ostrawsko-opawska

Dekanat

Karwina

Kościół

św. Jana Chrzciciela w Hawierzowie

Proboszcz

ks. Milan Adámek

Wezwanie

św. Jana Chrzciciela

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela w Suchej Średniej”
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela w Suchej Średniej”
Położenie na mapie Hawierzowa
Mapa konturowa Hawierzowa, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Jana Chrzciciela w Suchej Średniej”
Ziemia49°48′15,5″N 18°27′01,1″E/49,804306 18,450306

Parafia św. Jana Chrzciciela w Suchej Średniejparafia rzymskokatolicka znajdująca się w Hawierzowie, w dzielnicy Sucha Średnia, w kraju morawsko-śląskim w Czechach. Należy do dekanatu Karwina diecezji ostrawsko-opawskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Parafia powstała w XIV lub w pierwszej połowie XV wieku. Została wymieniona w spisie świętopietrza, sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447, pośród innych parafii archiprezbiteratu (dekanatu) w Cieszynie pod nazwą Sucha[1]. Na podstawie wysokości opłaty w owym sprawozdaniu liczbę ówczesnych parafian (we wszystkich podległych wioskach) oszacowano na 90[2].

Po okresie Reformacji utraciła samodzielność i stała się częścią parafii św. Piotra w Karwinie. W 1774 wybudowano nowy kościół drewniany na miejscu kaplicy. W 1785 utworzono tu lokalię. Leżała ona w granicach Suchej Dolnej, dopiero po reorganizacji gminy znalazła się w granicach Suchej Średniej. W 1876 ks. wikariusz cieszyński Franciszek Śniegoń poświęcił nowy kościół murowany w Suchej Średniej.

Po I wojnie światowej Sucha Średnia znalazła się w granicach Czechosłowacji, wciąż jednak podległa była diecezji wrocławskiej, pod zarządem specjalnie do tego powołanej instytucji zwanej: Knížebiskupský komisariát niský a těšínský[3]. Kiedy Polska dokonała aneksji tzw. Zaolzia w październiku 1938 parafię jako jedną z 29 włączono do diecezji katowickiej, a 1 stycznia 1940 z powrotem do diecezji wrocławskiej. W 1947 obszar ten wyjęto ostatecznie spod władzy biskupów wrocławskich i utworzono Apostolską Administraturę w Czeskim Cieszynie, podległą Watykanowi. W 1978 obszar Administratury podporządkowany został archidiecezji ołomunieckiej. W 1996 wydzielono z archidiecezji ołomunieckiej nową diecezję ostrawsko-opawską.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Registrum denarii sancti Petri in archidiaconatu Opoliensi sub anno domini MCCCCXLVII per dominum Nicolaum Wolff decretorum doctorem, archidiaconum Opoliensem, ex commisione reverendi in Christo patris ac domini Conradi episcopi Wratislaviensis, sedis apostolice collectoris, collecti. „Zeitschrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens”. 27, s. 369-372, 1893. Breslau: H. Markgraf. (niem.). 
  2. Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 321-322. ISBN 978-83-926929-3-5.
  3. Frýdecká farnost v kontextu církevně-správního vývoje Slezska. svatojanskavez.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (cz.)