Park Archeologiczny Doliny Côa
41°02′00,0″N 7°07′00,0″W/41,033333 -7,116667| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, III |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1998 |
Położenie na mapie Portugalii  | |
| 41°02′00,0″N 7°07′00,0″W/41,033333 -7,116667
| |
Park Archeologiczny Doliny Côa (port. Parque Arqueológico do Vale do Côa) – kompleks archeologiczny rytów naskalnych z okresu paleolitu i neolitu, odkrytych w 1992 roku w okolicach miasta Vila Nova de Foz Côa w północno-wschodniej Portugalii. Jest to jedno z największych w Europie skupisk zabytków prehistorycznych.
Na stromych zboczach doliny Côa na odcinku około 17 kilometrów rozłożone są wyryte w skale sylwetki koni, kóz, i innych zwierząt (także wymarłych, takich jak tury). Wiek najstarszych zabytków ocenia się na ponad 22 tysiące lat, jednak ich dokładne datowanie węglowe jest niemożliwe ze względu na usunięcie próbek farby z nielicznych barwionych rytów podczas oczyszczania znalezisk z mchów i porostów.
W 1998 roku kompleks rytów naskalnych w dolinie Côa został przez organizację UNESCO wpisany na listę światowego dziedzictwa. W maju 2021 r. zespół archeologów z Portugalii odkrył tam dziesięciometrowy panel z petroglifami pochodzący z okresu sprzed 30 tys. lat[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Znaleziono jeden z największych paneli z petroglifami na świecie [online], www.tvp.info, 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ellingham Mark, Fisher John, Kenyon Graham, Portugalia, seria: Praktyczny przewodnik, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2000, str. 411
