Przejdź do zawartości

Pico (wyspa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pico
Ilustracja
Widok na stolicę wyspy, Madalenę. Na drugim planie szczyt Pico.
Kontynent

Europa

Państwo

 Portugalia

Region autonomiczny

 Azory

Akwen

Ocean Atlantycki

Powierzchnia

447 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


ok. 15 000
33 os./km²

Położenie na mapie Azorów
Mapa konturowa Azorów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pico”
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego
Mapa konturowa Oceanu Atlantyckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pico”
Ziemia38°28′52″N 28°22′02″W/38,481111 -28,367222
Mapa wyspy
Krajobraz winnic wyspy Pico[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Portugalia

Region autonomiczny

 Azory

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, V

Numer ref.

1117rev

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2004
na 28. sesji

Pico (port. Ilha do Pico) – wyspa pochodzenia wulkanicznego na środkowym Atlantyku, należąca do centralnej grupy portugalskiego archipelagu Azory zaliczanego do Makaronezji. Stanowi wynurzoną część wygasłego wulkanu Pico (z port. „szczyt”), którego wierzchołek (2351 m n.p.m.) jest największym wzniesieniem w obrębie Grzbietu Śródatlantyckiego oraz najwyższym szczytem Portugalii.

Wyspa położona jest około 17,5 km na południe od São Jorge i niecałe 7 na wschód od Faial; ma 42 km długości i do 15 km szerokości. Powierzchnia Pico wynosi 447 km², co czyni je drugą co do wielkości wyspą Azorów. Główne miejscowości, będące zarazem siedzibami gmin, to stołeczna Madalena, São Roque do Pico i Lajes do Pico, a całkowitą liczbę mieszkańców szacuje się na około 15 000.

Początek osadnictwa na Pico datuje się na 1460 rok. Wulkan w południowo-zachodniej części wyspy wybuchł po raz ostatni w 1963, inne ważniejsze erupcje miały miejsce w latach 1562–1564, 1718 i 1720. Pokłady lawy i bazaltu zalegają obecnie w promieniu 10 km od krateru o obwodzie 700 m. Wyspa była ważnym ośrodkiem wielorybnictwa do 1980, kiedy ostatecznie zakazano połowów. Główne gałęzie gospodarki to turystyka, szkutnictwo oraz produkcja cenionego w świecie[1] wina Pico (Vinho do Pico). W 2004 roku krajobrazy winnic na wyspie wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na uwagę zasługują XVIII-wieczne kościoły w São Roque do Pico: São Roque i São Pedro de Alcântara, muzeum wielorybnictwa w Lajes do Pico, a także miejscowość Areia Larga ze starymi rezydencjami właścicieli winnic. Siedem tygodni po Wielkanocy urządzany jest na wyspie huczny festiwal Espirito Santo. Wody wokół Pico uważane są za jedno z najlepszych miejsc do obserwacji waleni na Atlantyku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1. [dostęp 2006-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
  2. 2. [dostęp 2006-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]