Pasmo Ciemnej Góry
 Ciemna Góra i Dolina Borkowic | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Najwyższy szczyt |
Ciemna Góra |
| Jednostka dominująca | |
| Sąsiednie pasma | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
| 51°18′23,231″N 16°59′37,651″E/51,306453 16,993792 | |
Pasmo Ciemnej Góry – pasmo wzgórz i wzniesień stanowiące część Wzgórz Trzebnickich[1][2][3], znajdujące się na terenie Gminy Trzebnica, a w niedużej części zachodniej także na terenie Gminy Oborniki Śląskie, w powiecie Trzebnickim, województwie dolnośląskim[4][5].
Pasmo to obejmuje część Wzgórz Trzebnickich z najwyższymi wzniesieniami, w tym najwyższe wzniesienie tych wzgórz – Ciemną Górę. Od strony zachodniej pasmo kończy się na Kowalskiej Przełęczy, za którą przebiega kolejne pasmo – Kozie Czuby, a po stronie wschodniej pasmo zamyka Farny Upłaz i Farny Lej, za którymi rozpoczyna się Pasmo Farnej Góry, z położonym tu drugim we Wzgórzach Trzebnickich co do wysokości wzniesieniem – Farną Górą. Po stronie południowej natomiast rozciągają się doliny: Obniżenie Kowali oraz Dolina Borkowic (Dolina Wilcza)[1][2][3][6].
Pośród wzniesień pasma, które posiadają swoje nazwy własne można wymienić: Ciemną Górę, najwyższe wzniesienie pasma i całych Wzgórz Trzebnickich o wysokości bezwzględnej wynoszącej 258,3 m n.p.m., a także inne: Sadowe Wzgórze o wysokości 257,0 m n.p.m., Zielonka (Dębowy Wierch) sięgająca 248,0 m n.p.m., Połaniec mający 245,0 m n.p.m. oraz Bukowa Góra (Bukowy Wierch) z wysokością dochodzącą do 239,0 m n.p.m.[1][2][3][7][8][9].
-
Ciemna Góra -
Bukowa Góra -
Połaniec
-
Zielonka -
Sadowe Wzgórze -
Kowalska Przełęcz
-
Okolice Kowal -
Farny Upłaz -
pomiędzy Kowalami a Ciemną Górą
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Żmuda i in. 2000 ↓, s. 29.
- ↑ a b c Żmuda i in. 2000 ↓, s. 34-35 (mapa).
- ↑ a b c Zwoliński 2018 ↓, mapa.
- ↑ GUGiK 2023 ↓, Państwowy Rejestr Granic.
- ↑ UMWD 2023 ↓, BDOT10k.
- ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 26-27 (mapa).
- ↑ Mapa Turystyczna 2023 ↓, mapa.
- ↑ Ranoszek i in. 2008 ↓, s. 9, 32.
- ↑ Rosiński i in. 2015 ↓, s. 196, 251.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Geoportal Krajowy, GUGiK – Geoportal Krajowy [dostęp 2023-04-20] (pol.).
- Wzgórza Trzebnickie [online], Mapa Turystyczna [dostęp 2023-04-21] (pol.).
- Włodzimierz Ranoszek, Marcin Mazurkiewicz, Małgorzata Duszejko-Studenna, Korona Gór Kocich, Trzebnica: Stowarzyszenie Gmin Turystycznych Wzgórz Trzebnickich i Doliny Baryczy, 2008 (pol.), Szlak zaprojektowany i wytyczony przez Stowarzyszenie Gmin Turystycznych Wzgórz Trzebnickich i Doliny Baryczy; Prezentacja współfinansowana ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.
- Dariusz Rosiński i inni, Plan urządzenia lasu dla nadleśnictwa Oborniki Śląskie na okres od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2024 r., Program ochrony przyrody dla Nadleśnictwa Oborniki Śląskie, Program opracowano w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej oddział w Brzegu; Sprawdził: Zastępca Dyrektora Oddziału Marek Matyjaszczyk, Akceptuje: Dyrektor Oddziału Janusz Bańkowski, Brzeg: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu, 2015 (pol.).
- Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, Geoportal Dolny Śląsk, UMWD Wydział Geodezji i Kartografii; Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej [dostęp 2023-04-20] (pol.).
- Grzegorz Zwoliński (red.), Wzgórza Trzebnickie. Mapa dla rowerzystów i piechurów, wyd. IV, Studio PLAN, 2018, ISBN 978-83-66151-07-9 (pol.).
- Piotr Żmuda i inni, Trzebnica, Oborniki Śląskie i okolice, Wrocław: Studio wydawnicze PLAN, 2000, ISBN 83-911777-4-2 (pol.).