Grzbiet Trzebnicki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzbiet Trzebnicki
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Niziny Środkowopolskie

Makroregion

Wał Trzebnicki

Mezoregion

Wzgórza Trzebnickie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. dolnośląskie

Grzbiet Trzebnicki – jeden z pięciu mikroregionów należących do mezoregionu o indeksie 318.44 – Wzgórza Trzebnickie (według regionalizacji fizycznogeograficznej opracowanej przez Jerzego Kondrackiego)[1], należących do makroregionu o indeksie 318.4 – Wał Trzebnicki[2]. Wymienione jednostki należą do prowincji o indeksie 31 – Niż Środkowoeuropejski, a w jego obrębie do podprowincji o indeksie 318 – Niziny Środkowopolskie[3]. Ma on przypisany w tej regionalizacji indeks 318.444[1][4]. Mikroregion ten obejmuje równoleżnikową, najbardziej zwartą część Wzgórz Trzebnickich. Po stronie zachodniej grzbiet kończy się w okolicach miasta Oborniki Śląskie, położonego na południowo-zachodnim skłonie tych wzgórz, a po stronie wschodniej, za miastem Trzebnica, pasmo sięga obniżenia, klasyfikowanego jako osoby mikroregion o indeksie 318.445 – Brama Malerzowska, oddzielającego Grzbiet Trzebnicki od mezoregionu Wzgórz Twardogórskich (indeks 318.45)[1]. Najwyższe wzniesienia w jego obrębie to Ciemna Góra (której wierzchołek położony jest na wysokości bezwzględnej wynoszącej 258,3 m n.p.m.)[5][6][7][8] i Farna Góra (257,0 m n.p.m.)[1][6][8][9][10]. W ramach tego grzbietu przebiegają różne pasma wzniesień i położone są odrębne masywy wzgórz. Można wymienić między innymi: Kozie Czuby[11][12][13][14], Pasmo Ciemnej Góry[12][15], Pasmo Farnej Góry[16] (Pasmo Północne[14]), Kowalskie Góry[11], Lesiste Wzgórza[14], Pasmo Południowe[17] (Południowy Grzbiet[14]), Kuraszowską Górę[11], Wiszniak[18], Górę Holtei’a[11][19], Ruską Górkę[11], Zaczarowane Wzgórza, Świątnicki Grzbiet[11].

Nazwa własna – Grzbiet Trzebnicki – jest nazwą niestandaryzowaną, gdyż została ustalona i ujęta w państwowym rejestrze nazw geograficznych na podstawie Geografii regionalnej Polski autorstwa Jerzego Kondrackiego wydanej przez Wydawnictwo Naukowe PWN w 1998 r. jako element wyodrębniony w systemie zewnętrznym – podziale fizycznogeograficznym. Odnosi się do ukształtowania terenu określonego jako region naturalny oraz mikroregion. W rejestrze tym przypisano jej identyfikator: PRNG – 141023, identyfikator IIP – PL.PZGiK.320.NGRP.141023. Podaje on następujące współrzędne geograficzne punktu głównego grzbietu: szerokość geograficzna – 51°18'16" N, długość geograficzna – 17°01'37" E[4][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Kondracki i b.d. ↓, s. 278-280.
  2. ↑ Kondracki i b.d. ↓, s. 255, 278-280.
  3. ↑ Kondracki i b.d. ↓, s. 34, 41-42.
  4. ↑ a b PRNG 2023 ↓, PRNG: 141023.
  5. ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 3, 29, 34-35 (mapa).
  6. ↑ a b Kobielska i in. 2009 ↓, s. 12, 15, 111, 146.
  7. ↑ Rosiński i in. 2015 ↓, s. 196, 251.
  8. ↑ a b Korabiewski i in. 2014 ↓, s. 4.
  9. ↑ Rosiński i in. 2015 ↓, s. 196, 251, 252.
  10. ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 29, 34-35 (mapa).
  11. ↑ a b c d e f g GUGiK 2023 ↓, Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych.
  12. ↑ a b Kobielska i in. 2009 ↓, s. 111, 146.
  13. ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 29, 31-32 (mapa), 34-35 (mapa).
  14. ↑ a b c d Zwoliński 2018 ↓, mapa.
  15. ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 31-32 (mapa).
  16. ↑ Żmuda i in. 2000 ↓, s. 29, 31-32 (mapa), 26-27 (mapa).
  17. ↑ Ranoszek i in. 2008 ↓, s. 9.
  18. ↑ Ranoszek i in. 2008 ↓, s. 18-20.
  19. ↑ Ranoszek i in. 2008 ↓, s. 25-26.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Geoportal Krajowy, GUGiK – Geoportal Krajowy [dostęp 2023-05-18] (pol.).
  • Katarzyna Kobielska i inni, Koncepcja subregionalnego produktu turystycznego Wzgórz Trzebnickich i Doliny Baryczy, Dolnośląskie Centrum Rozwoju Regionalnego, 2009 (pol.), Portal Województwa Dolnośląskiego.
  • Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski [PDF] [online] (pol.).
  • Bartosz Korabiewski, Janusz Kida, Wzgórza Trzebnickie. Materiały do ćwiczeń terenowych, Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, Instytut Geografii i Rozwoju Regionalnego, 2014 (pol.).
  • Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych - obiekty fizjograficzne [xlsx], Dane na dzień: 1 stycznia 2023 r., gov.pl, 14 maja 2021 [dostęp 2023-04-26] (pol.), Państwowy rejestr nazw geograficznych.
  • Włodzimierz Ranoszek, Marcin Mazurkiewicz, Małgorzata Duszejko-Studenna, Korona Gór Kocich, Trzebnica: Stowarzyszenie Gmin Turystycznych Wzgórz Trzebnickich i Doliny Baryczy, 2008 (pol.), Szlak zaprojektowany i wytyczony przez Stowarzyszenie Gmin Turystycznych Wzgórz Trzebnickich i Doliny Baryczy; Prezentacja współfinansowana ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego.
  • Dariusz Rosiński i inni, Plan urządzenia lasu dla nadleśnictwa Oborniki Śląskie na okres od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2024 r., Program ochrony przyrody dla Nadleśnictwa Oborniki Śląskie, Program opracowano w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej oddział w Brzegu; Sprawdził: Zastępca Dyrektora Oddziału Marek Matyjaszczyk, Akceptuje: Dyrektor Oddziału Janusz Bańkowski, Brzeg: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu, 2015 (pol.).
  • Grzegorz Zwoliński (red.), Wzgórza Trzebnickie. Mapa dla rowerzystów i piechurów, wyd. IV, Studio PLAN, 2018, ISBN 978-83-66151-07-9 (pol.).
  • Piotr Żmuda i inni, Trzebnica, Oborniki Śląskie i okolice, Wrocław: Studio wydawnicze PLAN, 2000, ISBN 83-911777-4-2 (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzbiet_Trzebnicki&oldid=70839277”