Przejdź do zawartości

Paweł Gettel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Gettel
Ilustracja
Nagrobek na cmentarzu Miłostowo
Data urodzenia

25 stycznia 1892

Data i miejsce śmierci

12 września 1974
Poznań

Prezydent Kielc
Okres

od 1927
do 1929

Poprzednik

brak danych

Następca

Roman Cichowski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Paweł Karol Gettel (ur. 25 stycznia 1892 w Warszawie[1], zm. 12 września 1974 w Poznaniu) – polski nauczyciel, działacz społeczny i samorządowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia matematyczne na Politechnice Warszawskiej (1911-1913), studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego (6 semestrów, 1915-18). Podczas I wojny światowej nauczał w gimnazjach w Warszawie i w Łukowie. W 1916-18 był członkiem prezydium zakonspirowanej grupy "Samoobrona Narodowa" w pow. Łuków. W 1919 oficer Milicji Ludowej w okręgu kieleckim oraz referent werbunkowy w okręgu brzeskim i inspektor w okręgu mińskim Związku Strzeleckiego Ziem Wschodnich. 1919-20 członek Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego, a po jego likwidacji kierownik Wydziału Opieki Społecznej i delegat przy Dowództwie 4 Armii. Następnie był zatrudniony w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej oraz kolejno w urzędach wojewódzkich w Nowogródku i w Kielcach. Pełnił obowiązki prezydenta Częstochowy (13 maja 1927 – 16 października 1927) i Kielc (1927–1929). Dyrektor Głównego Urzędu Ubezpieczeń. W latach 1931–1935 był posłem na Sejm III kadencji z ramienia BBWR i prezesem Komisji Emigracyjnej. W 1927 został członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Emigracyjnego[1]. W latach trzydziestych odbył podróż do obu Ameryk, zreorganizował Polskie Towarzystwo Kolonizacyjne, zajmował się sprawami wychowania młodzieży polskiej za granicą[1]. Był prezesem Sierszańskich Zakładów Górniczych, prowadził też zakłady opiekuńcze.

Podczas II wojny światowej z całą rodziną był zaangażowany w działalność konspiracyjną, syn Edward poległ w powstaniu warszawskim. Został osadzony w niemieckim obozie pracy. Po powrocie do kraju w 1945 osiadł na Pomorzu, następnie we Wrocławiu i ostatecznie w 1956 zamieszkał w Poznaniu. Był aktywnie zaangażowany w działalność poznańskiej parafii ewangelicko-augsburskiej.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1929)[2].

Pochowany na cmentarzu Miłostowo (kwatera ewangelicka).


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 658.
  2. 27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy społecznej i opieki społecznej” M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Czy wiesz kto to jest?, pod red. Stanisława Łozy, t. 1, Warszawa, Księg. Wojskowa, 1938 (reprint Warszawa, 1983)
  • Jerzy Domasłowski, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919–2005, Poznań: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, 2005, ISBN 83-922889-0-4, OCLC 69480325.
  • Stefan Krakowski, Alfred Czarnota: Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych. Katowice: Śląsk, 1964, s. 152-153.
  • Biogram Pawła Gettla na stronach Sejmu RP