Paweł Gettel
Nagrobek na cmentarzu Miłostowo | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prezydent Kielc | |
Okres |
od 1927 |
Poprzednik |
brak danych |
Następca | |
Odznaczenia | |
Paweł Karol Gettel (ur. 25 stycznia 1892 w Warszawie[1], zm. 12 września 1974 w Poznaniu) – polski nauczyciel, działacz społeczny i samorządowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studia matematyczne na Politechnice Warszawskiej (1911-1913), studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego (6 semestrów, 1915-18). Podczas I wojny światowej nauczał w gimnazjach w Warszawie i w Łukowie. W 1916-18 był członkiem prezydium zakonspirowanej grupy "Samoobrona Narodowa" w pow. Łuków. W 1919 oficer Milicji Ludowej w okręgu kieleckim oraz referent werbunkowy w okręgu brzeskim i inspektor w okręgu mińskim Związku Strzeleckiego Ziem Wschodnich. 1919-20 członek Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego, a po jego likwidacji kierownik Wydziału Opieki Społecznej i delegat przy Dowództwie 4 Armii. Następnie był zatrudniony w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej oraz kolejno w urzędach wojewódzkich w Nowogródku i w Kielcach. Pełnił obowiązki prezydenta Częstochowy (13 maja 1927 – 16 października 1927) i Kielc (1927–1929). Dyrektor Głównego Urzędu Ubezpieczeń. W latach 1931–1935 był posłem na Sejm III kadencji z ramienia BBWR i prezesem Komisji Emigracyjnej. W 1927 został członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Emigracyjnego[1]. W latach trzydziestych odbył podróż do obu Ameryk, zreorganizował Polskie Towarzystwo Kolonizacyjne, zajmował się sprawami wychowania młodzieży polskiej za granicą[1]. Był prezesem Sierszańskich Zakładów Górniczych, prowadził też zakłady opiekuńcze.
Podczas II wojny światowej z całą rodziną był zaangażowany w działalność konspiracyjną, syn Edward poległ w powstaniu warszawskim. Został osadzony w niemieckim obozie pracy. Po powrocie do kraju w 1945 osiadł na Pomorzu, następnie we Wrocławiu i ostatecznie w 1956 zamieszkał w Poznaniu. Był aktywnie zaangażowany w działalność poznańskiej parafii ewangelicko-augsburskiej.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1929)[2].
Pochowany na cmentarzu Miłostowo (kwatera ewangelicka).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Stanisław Zieliński , Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 658 .
- ↑ 27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy społecznej i opieki społecznej” M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czy wiesz kto to jest?, pod red. Stanisława Łozy, t. 1, Warszawa, Księg. Wojskowa, 1938 (reprint Warszawa, 1983)
- Jerzy Domasłowski , Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919–2005, Poznań: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, 2005, ISBN 83-922889-0-4, OCLC 69480325 .
- Stefan Krakowski, Alfred Czarnota: Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych. Katowice: Śląsk, 1964, s. 152-153.
- Biogram Pawła Gettla na stronach Sejmu RP
- Funkcjonariusze Milicji Ludowej
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Ludzie związani z Łukowem
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu
- Polscy nauczyciele
- Politycy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem
- Posłowie na Sejm III kadencji (1930–1935)
- Posłowie z okręgu Warszawa (II RP)
- Prezydenci Częstochowy (II Rzeczpospolita)
- Prezydenci Kielc (II Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1892
- Urzędnicy Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej
- Zmarli w 1974