Pawieł Kowanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Kowanow
Павел Кованов
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1907
Petersburg, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

12 października 1986
Moskwa, Rosyjska FSRR

Zawód, zajęcie

nauczyciel,
korespondent wojenny,
redaktor gazety,
działacz partyjny

Partia

Partia Komunistyczna

Odznaczenia
Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order „Znak Honoru”

Pawieł Wasiljewicz Kowanow (ros. Павел Васильевич Кованов, ur. 22 października?/4 listopada 1907 w Petersburgu, zm. 12 października 1986 w Moskwie) – radziecki działacz partyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

1924–1930 nauczyciel i kierownik szkoły podstawowej w guberni niżnonowogrodzkiej, kierownik szkoły w guberni/obwodzie moskiewskim, 1930–1932 przewodniczący kołchozu w obwodzie moskiewskim, 1932–1937 dyrektor Centralnego Eksperymentalnego Laboratorium Pedagogicznego Ludowego Komisariatu Oświaty RFSRR. 1937-1938 dyrektor Instytutu Szkół Podstawowych Ludowego Komisariatu Oświaty RFSRR, 1938-1941 zastępca dyrektora Państwowego Instytutu Naukowo-Badawczego Szkół ds. Sekcji Naukowej, 1940 eksternistycznie ukończył Moskiewski Państwowy Instytut Pedagogiczny, od 1940 w WKP(b), 1941–1942 szef Zarządu Szkół Podstawowych i Średnich Ludowego Komisariatu Oświaty RFSRR, 1942–1944 wojenny korespondent na Froncie Kalinińskim, Północno-Kaukaskim i 2 Ukraińskim. Od 1944 instruktor wydziału KC WKP(b)/KPZR, 1945 kierownik sektora wydziału KC WKP(b), 1945-1948 zastępca kierownika wydziału KC WKP(b), 1946-1951 kierownik działu gazety "Kultura i żyzń". W 1948 zaocznie ukończył Wyższą Szkołę Partyjną przy KC WKP(b), 1948-1950 zastępca kierownika sektora Wydziału Propagandy i Agitacji KC WKP(b), 1950-1953 kierownik sektora Wydziału Propagandy i Agitacji KC WKP(b)/KPZR, 1953 kierownik pododdziału tego wydziału, 1953-1954 zastępca kierownika, 1954-1955 I zastępca kierownika, 1955–1956 ponownie zastępca kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC KPZR. Od 8 sierpnia 1956 do 19 grudnia 1962 II sekretarz KC Komunistycznej Partii Gruzji, od 31 października 1961 do 29 marca 1966 zastępca członka KC KPZR, od 23 listopada 1962 do 6 grudnia 1965 zastępca przewodniczącego Komitetu Kontroli Partyjno-Państwowej KC KPZR i Rady Ministrów ZSRR, od 9 grudnia 1965 do 22 lipca 1971 przewodniczący Komitetu Kontroli Ludowej ZSRR, następnie na emeryturze. Od 8 kwietnia 1966 do 24 lutego 1971 członek KC KPZR. 1958-1974 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 5 do 8 kadencji. Pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]