Front Północno-Kaukaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Front Północno-Kaukaski
Северо-Кавказский фронт
Ilustracja
Żołnierze z Frontu Północno-Kaukaskiego w marszu przez zatokę Sywasz w rejonie Krymu
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1943

Dowódcy
Pierwszy

gen. Dmitrij Kozłow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Stawka

Skład

18 Armia
47 Armia
56 Armia[1]

Front Północno-Kaukaski (ros. Северо-Кавказский фронт) – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na południowym terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

I formowanie[edytuj | edytuj kod]

Utworzony 19 maja 1942 po rozwiązaniu na Kaukazie kierunku północno-kaukaskiego[1] (dowódca gen. Dmitrij Kozłow). Dowódca Frontu marszałek Siemion Budionny. Początkowo rozwinął się w II rzucie, osłaniając wschodnie wybrzeże Morza Azowskiego i Morza Czarnego. 26 lipca - 17 sierpnia w walkach obronnych przeciw niemieckiej Grupie Armii "A" (1 Armia i 17 Armia). 28 lipca w jego skład weszły wojska Frontu Południowego. Dla usprawnienia dowodzenia marsz. Budionny utworzył dwa Zgrupowania Operacyjne: Dońskie - dowódca gen. Rodion Malinowski i Nadmorskie - dowódca gen. Jakow Czeriewiczenko. 1 września 1942 zepchnięte na południe ku Kaukazowi wojska Frontu przemianowano na Czarnomorską Grupę Wojsk. Weszła ona w skład Frontu Zakaukaskiego.

II formowanie[edytuj | edytuj kod]

Utworzony ponownie 24 stycznia 1943 z Północnej Grupy Operacyjnej Frontu Zakaukaskiego. Dowódcy: gen. lejtnant (od 30 stycznia 1943 gen. płk) I. Masliennikow - do 13 maja 1943, gen. lejtnant (od 27 sierpnia 1943 gen. płk) I. Pietrow. Wraz z Czarnomorska grupą wojsk Frontu Zakaukaskiego przeprowadził krasnodarską operację zaczepną (19 lutego - 4 kwietnia). We wrześniu - listopadzie wojska Frontu zdobyły Półwysep Tamański i zawładnęły przyczółkiem na Krymie. Rozformowany 20 listopada 1943.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 146.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]