Pawieł Muchanow

Pawieł Muchanow

Павел Александрович Муханов

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1797 gubernia moskiewska
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1871 Würzburg
Przebieg służby
Lata służby	1816–1834
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	1 Ukraiński Pułk Ułanów, 5 Piechotny Korpus, Lejb-Gwardyjski Pułk Dragonów
Główne wojny i bitwy	Wojna kaukaska, Wojna rosyjsko-turecka (1828-1829), Powstanie listopadowe
Późniejsza praca	urzędnik, historyk, archeograf

Pawieł Aleksandrowicz Muchanow (ur. 1797 albo 1798 w guberni moskiewskiej, zm. 12 grudnia 1871 w Würzburgu) – rosyjski pułkownik, szef sztabu wojsk rosyjskich przy księciu Iwanie Paskiewiczu, urzędnik carski w Warszawie, tajny radca.

życiorys

Był stryjem Siergieja Muchanowa.

Do wojska wstąpił po ukończeniu moskiewskiego uniwersytetu. W 1831, jako żołnierz rosyjski, uczestniczył w jednej z bitew przeciwko powstańcom listopadowym pod Ostrołęką. Potem brał udział w tłumieniu dogorywającego powstania. W 1832 objął stanowisko dyrektora Komisji Kwaterniczej w Warszawie. W następnym roku opublikował pracę Sztorm Pragi 1794, w 1834 Pamiętniki XVII wieku, w 1835 Zapiski Żółkiewskiego, w kolejnych latach dzieła, w których opisywał stosunki polsko rosyjskie (Rękopis Filarety, Autentyczne świadectwa o wzajemnych stosunkach pomiędzy Rosją a Polską, szczególnie za czasów Samozwańców, i in.)

Do służby na urzędniczym stanowisku powrócił w 1849. Najpierw pracował w Kuratorium Warszawskiego Okręgu Szkolnego jako urzędnik, a od 1851 jako kurator. W 1856 został mianowany dyrektorem Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych i pełnił obowiązki do 1861.

Członek honorowy Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w 1858 roku.

Muchanow, jako rusyfikator szkolnictwa polskiego, nie cieszył się przychylnością polskiego społeczeństwa, jednak ożenił się z Polką Józefą z Mostowskich, córką Tadeusza Mostowskiego. Dzięki temu małżeństwu przejął po śmierci żony majątek jej ojca w Tarchominie wraz z zespołem pałacowo-parkowym, którym Józefa Mostowska zarządzała od 1842. Postępowanie spadkowe zakończyło się na korzyść Muchanowa w 1858, po dwunastu latach od śmierci Mostowskiej. Nowy właściciel dóbr tarchomińskich zarządził sporządzenie ich szczegółowego planu będącego obecnie cennym źródłem wiedzy o znacznym obszarze dzisiejszej Białołęki.

Bibliografia

• Rosyjski słownik biograficzny on-line. [dostęp 2008-04-30]. (ros.).