Przejdź do zawartości

Penitencjarz Mniejszy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Penitencjarz mniejszy, penitencjariusz mniejszy (wł. penitenziere minore) − urząd w Kościele katolickim, upoważniający m.in. do sprawowania sakramentu pokuty na terenie bazylik papieskich.

W historii Kościoła penitencjarze apostolscy byli ustanawiani do uwalniania w imieniu papieża pielgrzymów przybywających do Rzymu od grzechów i cenzur. Od 1568 praktyką Stolicy Apostolskiej stało się powoływanie kapłanów zakonnych na penitencjarzy apostolskich, tzn. papieskich. Od pontyfikatu św. Piusa V powierzano penitencjarzom mniejszym, podległym penitencjarzowi większemu: bazylikę św. Jana na Lateranie braciom mniejszym (OFM), bazylikę św. Piotra na Watykanie jezuitom, bazylikę Matki Bożej Większej dominikanom[1].

Aktualni penitencjarze mniejsi

[edytuj | edytuj kod]

Urząd penitencjarzy mniejszych pełnią obecnie[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Tribunal of Apostolic Penitentiary. www.penitenzieria.va. [dostęp 2013-05-24]. (ang.).
  2. Jan Paweł II: Discorso de Santo Padre Giovanni Paolo II ai membri della Sacra Penitenzieria Apostolica. www.vatican.va, 1981-01-30. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).