Penzlin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Penzlin
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Meklemburgia-Pomorze Przednie

Powiat

Mecklenburgische Seenplatte

Wspólnota

Związek Gmin Penzliner Land

Powierzchnia

115,58 km²

Wysokość

56 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2018)
• liczba ludności
• gęstość


4159
36 os./km²

Nr kierunkowy

03962, 039928

Kod pocztowy

17217

Tablice rejestracyjne

MSE, AT, DM, MC, MST, MÜR, NZ, RM, WRN

Plan Penzlin
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Penzlin”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Penzlin”
Ziemia53°30′18″N 13°04′59″E/53,505000 13,083056
Strona internetowa

Penzlin (pol. hist. Pęczelin[1]) – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Mecklenburgische Seenplatte, siedziba Związku Gmin Penzliner Land. Według danych z 31 grudnia 2018 r. miasto liczyło 4159 mieszkańców[2]. 1 stycznia 2011 do miasta przyłączono gminę Klein Lukow, która stała się jego dzielnicą[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miasto powstało na miejscu dawnej osady słowiańskiej. Prawa miejskie otrzymało w 1283. Również pod koniec XIII wieku na pobliskim wzgórzu rozpoczęto budowę warownego zamkuAlte Burg Penzlin(inne języki). W 1414 zamek stał się własnością rodu rycerskiego von Maltzan, w 1501 ród ten nabył także miasto. Było to powodem licznych zatargów między mieszczanami a panami zamku. W 1558 i 1725 Penzlin ucierpiało w wyniku pożarów. W 1777 miasto uniezależniło się od zamku i odzyskało dawne prawa. W miejscowej szkole podstawowej kształcił się Johann Heinrich Voß (1751–1826), późniejszy tłumacz greckich dzieł klasycznych, m.in. Homera.

Obecnie zamek stanowi atrakcję turystyczną – mieści się w nim muzeum magii i procesów o czary, tzw. polowań na czarownice.

W okolicy pozostałości kamienne po osadach Słowian i wikingów; nieopodal Ziethen cmentarzysko łodzi wikingów (w tzw. starej siedzibie). Osadnictwo wikingów wiązało się z funkcjonowaniem istotnego między IX a XI wiekiem szlaku handlowego Via Regia, wykorzystującym także rzekę Pianę.

Współpraca[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zdzisław Kaczmarczyk, Kolonizacja niemiecka na wschód od Odry, Poznań 1945, s. 58.
  2. Statistisches Amt Mecklenburg-Vorpommern, Schwerin, 2009.
  3. Przyłączenie Klein Luckow

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]