Perminwar
Perminwar – stop niklu, żelaza i kobaltu będący ferromagnetycznym materiałem magnetycznie miękkim[1]. Charakteryzuje się dużą przenikalnością magnetyczną, która jest stała w szerokim zakresie pola magnetycznego, oraz charakterystyczną, bardzo wąską pętlą histerezy, po uprzednim wyżarzaniu poniżej temperatury Curie i wobec przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego[a][2][3]. Został opracowany w 1921 roku przez Gustava Waldemara Elmena[4][5].
| Stop | Zaw. niklu | Zaw. żelaza | Zaw. kobaltu | Pocz. przen. magnet. | Maks. przen. magnet. | Natężenie koercji | Indukcja nasycenia |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perminwar (wyżarzany magnetycznie) | 43% | 34% | 23% | – | 400 000 | 2,4 A/m | 1,50 T |
| perminwar 25 | 45% | 30% | 25% | 400 | 2000 | 100 A/m | 1,55 T |
| perminwar 7 | 70% | 23% | 7% | 850 | 4000 | 50 A/m | 1,25 T |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W anglojęzycznej literaturze zjawisko to określane jest jako perminvar effect (zjawisko perminwarowe), natomiast kształt pętli histerezy jako wasp-waist (dosł. talia osy).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ perminwar, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-02-17].
- ↑ a b R.A. McCurrie, Ferromagnetic Materials. Structure and Properties, London: Academic Press, [cop. 1994], s. 38–44, ISBN 0-12-482495-1.
- ↑ a b Magnetic Materials, [w:] François Cardarelli, Materials Handbook. A Concise Desktop Reference, London: Springer, 2000, s. 284–285, DOI: 10.1007/978-1-4471-3648-4_6, ISBN 978-1-4471-3648-4.
- ↑ G.W. Elmen, Magnetic properties of perminvar, „Journal of the Franklin Institute”, 206 (3), 1928, s. 317–338, DOI: 10.1016/S0016-0032(28)90890-X.
- ↑ High Permeability-High Frequency Metal Strip, [w:] Alex Goldman, Handbook of Modern Ferromagnetic Materials, seria: The Springer International Series in Engineering and Computer Science, t. 505, Boston: Springer, 1999, s. 156–157, DOI: 10.1007/978-1-4615-4917-8_9, ISBN 978-1-4615-4917-8.