Petro Poga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petro Poga
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1860
Erind

Data śmierci

27 września 1944

Minister sprawiedliwości
Okres

od 4 grudnia 1912
do 14 marca 1914

Następca

Myfit Libohova

Minister sprawiedliwości
Okres

od 25 grudnia 1918
do 29 stycznia 1920

Poprzednik

Sali Toro

Następca

Hoxha Kadri

podpis

Petro Poga też jako: Pog Erindi (ur. 1860 we wsi Erind k. Gjirokastry, zm. 27 września 1944 tamże[1]) – albański polityk i prawnik, minister sprawiedliwości w latach 1912-1914, 1915-1916, 1918-1920, 1925 i 1927.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny prawosławnej, był synem krawca Vito Pogi. Ukończył grecką szkołę Zosimaia w Janinie, a następnie w 1879 rozpoczął naukę w szkole wyższej Mestebi Sultan w Stambule[2]. Studia ukończył w 1885, a rok później rozpoczął pracę w zawodzie adwokata. Równocześnie pracował jako nauczyciel historii w liceum Stavrodhomi[2]. W 1884 uzyskał zgodę władz osmańskich na wydawanie w Stambule pisma w języku albańskim - miesięcznika Drita (Światło), które z czasem zmieniło nazwę na Dituria (Wiedza)[3]. Równocześnie współpracował z greckim czasopismem Promitheu.

W 1906 powrócił do Gjirokastry, gdzie wspólnie z Hasanem Xhiku i Hysenem Hoxhą założył Klub Patriotyczny Drita[2]. W 1912 przygotowywał powstanie antyosmańskie i jako delegat Gjirokastry uczestniczył w przygotowaniu deklaracji niepodległości[4][5]. Należał do grona przeciwników kantonizacji Albanii, co postulowała część działaczy narodowych. Po utworzeniu pierwszego rządu albańskiego w 1912 stanął na czele resortu sprawiedliwości. W pierwszym rządzie zajął się opracowaniem dokumentu określającego od strony prawnej funkcjonowanie rządu albańskiego[5]. Funkcję ministra sprawiedliwości obejmował jeszcze czterokrotnie.

W 1914 kierował komisją prawną, która działała przy ówczesnym władcy Albanii - Wilhelmie Wiedzie[1]. W latach 1923-1939 zasiadał nieprzerwanie w parlamencie albańskim, wykonując jednocześnie zawód adwokata[2]. Po agresji włoskiej na Albanię wycofał się z życia politycznego i powrócił do rodzinnej wsi, gdzie zmarł w 1944[1].

Imię Petro Pogi noszą ulice w Tiranie i w Gjirokastrze, a także szkoła w gminie Lunxhër.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1924: Arësyenat, wyd. Tirana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 210.
  2. a b c d Nikolla Tefa, Petro Poga, personalitet i shquar kombëtar. = 2017-12-07 [online], telegraf.al, 14 grudnia 2014 (alb.).
  3. George Gawrych: The Crescent and the Eagle: Ottoman Rule, Islam and the Albanians, 1874-1913. I.B.Tauris, 2006, s. 210. ISBN 978-1-84511-287-5.
  4. Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Central and Eastern Europe in the Twentieth Century. New York & London: M.E. Sharpe, 2008, s. 362. ISBN 978-1-317-47594-1.
  5. a b Hilë Lushaku, Petro Poga, ja kush ishte njeriu që ia kushtoi jetën fushës së drejtësisë. = 2018-01-22 [online], tiranaobserver.al, 21 grudnia 2012 [dostęp 2018-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-23] (alb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]