Przejdź do zawartości

Petyr Stoimenow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petyr Stoimenow
Петър Стоименов
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1960
Sofia

Wzrost

189 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Mistrzostwa świata
brąz Monachium 1982 waga superciężka
Mistrzostwa Europy
brąz Warna 1983 waga superciężka
brąz Turyn 1987 waga superciężka

Petyr Stoimenow (bułg. Петър Стоименов, ur. 8 kwietnia 1960 w Sofii[1]) – bułgarski bokser, medalista mistrzostw świata i mistrzostw Europy w wadze superciężkiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Walczył w wadze ciężkiej (ponad 81 kilogramów), a po jej utworzeniu – w wadze superciężkiej (ponad 91 kilogramów).

Zdobył złoty medal w wadze ciężkiej (ponad 81 kg) na mistrzostwach Europy juniorów w 1978 w Dublinie po zwycięstwie w finale nad Ullim Kadenem z NRD[2]. Przegrał pierwszą walkę w wadze superciężkiej na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii z późniejszym triumfatorem Peterem Hussingiem z RFN[3]. Wystąpił w kategorii ciężkiej na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdzie odpadł w ćwierćfinale po porażce z Jürgenem Fanghänelem z NRD[1]. Później walczył w kategorii superciężkiej. Na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere wygrał z Marianem Klassem i przegrał w ćwierćfinale z Azizem Salihu z Jugosławii[4].

Wywalczył brązowy medal na mistrzostwach świata w 1982 w Monachium po przegranej w półfinale z Francesco Damianim z Włoch[5]. Na mistrzostwach Europy w 1983 w Warnie zdobył brązowy medal, a w półfinale ponownie przegrał z Damianim[6].

Wskutek bojkotu igrzysk olimpijskich w 1984 w Los Angeles przez Bułgarię nie wziął w nich udziału. Na turnieju Przyjaźń-84 zorganizowanym w Hawanie dla pięściarzy z państw bojkotujących igrzyska zdobył brązowy medal, po zwycięstwie nad Romanem Ślusarczykiem oraz porażce w półfinale z Walerijem Abadżianem z ZSRR[7]. Na mistrzostwach Europy w 1985 w Budapeszcie przegrał pierwszą walkę z późniejszym mistrzem, reprezentantem gospodarzy Ferencem Somodim[8]. Wystąpił na mistrzostwach świata w 1986 w Reno, gdzie wygrał z Lennoxem Lewisem z Kanady, ale przegrał w ćwierćfinale przez nokaut z późniejszym triumfatorem Teófilo Stevensonem z Kuby[9].

Zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy w 1987 w Turynie po przegranej w półfinale z Aleksandrem Jagubkinem z ZSRR[10]. Odpadł w drugiej walce na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu przegrywając wskutek kontuzji w 2. rundzie z Peterem Hrivňákiem z Czechosłowacji[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Petar Stoimenov [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-25] (ang.).
  2. 5.European Junior Championships - Dublin, Ireland - June 10-16 1978 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  3. 23.European Championships - Cologne, FRG - May 5-12 1979 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  4. 24.European Championships - Tampere, Finland - May 2-10 1981 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  5. 3.World Championships Munich, FRG May 4-15, 1982 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-16] (ang.).
  6. 25.European Championships - Varna, Bulgaria - May 7-15 1983 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  7. Friendhips Tournament - Havana, Cuba - August 18-24 1984 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  8. 26.European Championships - Budapest, Hungary - May 25 - June 2 1985 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  9. 4.World Championships - Reno, USA - May 8-18 1986 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  10. 27.European Championships - Torino, Italy - May 28 - June 7 1987 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2013-06-22] (ang.).