Physocephala vittata
| Physocephala vittata | |||
| (Fabricius, 1794) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Physocephala vittata | ||
| Synonimy | |||
| |||
Physocephala vittata – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny wyślepkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1794 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Conops vittata[1].
Muchówka o wydłużonym ciele długości od 9 do 16 mm. Głowa jej jest żółta, pozbawiona czarnej przepaski podłużnej na twarzy i czole. Czułki są czarne z czerwonym trzecim członem. Brązowoczerwony tułów ma czarne śródplecze i pozbawiony jest srebrzystych pasów na sklerytach bocznych. Brzegi skrzydeł cechuje szerokie zaciemnienie. Barwa przezmianek jest żółta. Odnóża są czerwonobrązowe z ciemnymi biodrami i stopami. Odwłok jest czerwonobrunatny, w części nasadowej silnie przewężony. Tylne brzegi segmentów odwłoka zdobią przepaski złocistego opylenia[2].
Owad znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwecji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Litwy, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Cypru[1] i Afryki Północnej. Larwy są pasożytami pszczół, w tym: trzmiela rudego, trzmiela kamiennika, trzmiela ziemnego, Megachile sicula, kornutek i smuklików. Ponadto pasożytują na przewężku błękitnym z rodziny szarańczowatych[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Physocephala vittata. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-07-07].
- ↑ a b Regina Trojanowa: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 35–36. Conopidae, Pyrgotidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1956.