Piaszno (Wzniesienia Gubińskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piaszno
Bronków Mały, Jezioro Leśne
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Wzniesienia Gubińskie

Wysokość lustra

64,5 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

19,6–20 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


820 m
360 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


0,9 m
1,7 m

Długość linii brzegowej

2150 m

Objętość

176,4 tys. m³

Położenie na mapie gminy Bobrowice
Mapa konturowa gminy Bobrowice, blisko centrum na lewo u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piaszno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piaszno”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piaszno”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Piaszno”
Ziemia51°57′25″N 15°00′41″E/51,956944 15,011389

Piaszno (Bronków Mały, Jezioro Leśne, dawna niem. nazwa Sand See) – bezodpływowe jezioro we wsi Bronków, gmina Bobrowice, powiat krośnieński, województwo lubuskie.

Opis i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Brzegi jeziora prawie całkowicie porasta pas trzcinowisk, z typowymi gatunkami roślin: trzciną pospolitą, pałką wąsko- i szerokolistną. Tworzą one strefę o szerokości od 1 do 40 m, szczególnie rozległa jest ona w części południowo-wschodniej. Skupiska roślinności o liściach pływających występują głównie w południowo-zachodniej i południowo-wschodniej części jeziora i reprezentowane są prawie wyłącznie przez grężele żółte. Dno jeziora w zdecydowanej większości jest piaszczyste, w części centralnej z niewielką ilością osadów mulistych. W krańcu północno-wschodnim, w pobliżu śródleśnego parkingu, zlokalizowane jest "dzikie" kąpielisko z łagodnie schodzącym piaszczystym brzegiem. Jezioro zaliczane jest do jezior linowo-szczupakowych. Panują w nim bardzo dobre warunki naturalnego rozrodu, dzięki czemu takie gatunki jak leszcz, płoć, karp, lin, sandacz i szczupak tworzą liczne populacje. Otoczenie jeziora jest typowe dla lubuskich krajobrazów, przeważają tu suche bory sosnowe.[potrzebny przypis]

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 19,6 ha[1], natomiast A. Choiński, poprzez planimetrowanie na mapach 1:50 000, określił wielkość jeziora na 20 ha[2].

Średnia głębokość zbiornika wodnego to 0,9 m, a maksymalna – 1,7 m. Objętość jeziora wynosi 176,4 tys. m³. Maksymalna długość jeziora to 820 m, a szerokość 360 m. Długość linii brzegowej wynosi 2150 m[1].

Według Atlasu jezior Polski (red. J. Jańczak, 1996) lustro wody znajduje się na wysokości 64,5 m n.p.m.[1], natomiast według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 63,4 m n.p.m.[3]

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski leży na terenie zlewni szóstego poziomu Jeziernica do Tęczy (p)[4]. Identyfikator MPHP to 173441[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 22-23, ISBN 83-86001-29-1.
  2. Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 553. ISBN 83-232-1732-7.
  3. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-12-10].
  4. a b Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2023-12-10].