Piotr Karol Bontemps
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Odznaczenia | |
Piotr Karol Bontemps (ur. 3 listopada 1777 w Paryżu, zm. 20 sierpnia 1840 w Petersburgu[1]) – polski generał francuskiego pochodzenia, generał brygady Królestwa Kongresowego, dyrektor Materiału Artylerii, dowódca Korpusu Rakietników[2].
Życiorys
Był Francuzem, oficerem artylerii, od 1809 roku był majorem armii Księstwa Warszawskiego. W 1810 roku mianowany pułkownikiem. Odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari. Od 1807 kawaler, a od 1813 oficer Legii Honorowej. W 1814 roku powrócił do wojska francuskiego[3].
W Królestwie Polskim był organizatorem artylerii i inżynierii wojskowej.
W 1819 roku był pierwszym dozorcą loży wolnomularskiej Tarcza Północy, posiadał piąty stopień tzw. Kawalera Szkockiego[4]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I i II klasy w latach 1829 i 1825[5][6]. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 15 lat służby[7].
Podczas powstania listopadowego generał Piotr Bontemps powołany został do Rady Wojennej, organizował polski przemysł wojenny w Warszawie, Białogonie, Suchedniowie, Końskich, Ostrowcu, Denkowie, Odrowążu i Ćmielowie. Zajmował się przygotowaniami do obrony Warszawy i brał w niej udział. Pełniąc służbę w garnizonie Warszawskim, jako Dyrektor Materiałów Artyleryjskich i Arsenału odpowiedzialny był za formację rakietników, którzy to walczyli pod Olszynką Grochowską.
Po upadku powstania ponownie złożył przysięgę carowi. Od 1832 roku pełnił służbę w Rosji, w przemyśle zbrojeniowym. Zginął przy próbie z pociskami rakietowymi w Petersburgu w 1840 roku.
Ciało generała rodzina sprowadziła do swego majątku Gulczewo koło Płocka i pochowała w rodzinnej krypcie w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Imielnicy. W 1935 po ukończeniu budowy i konsekracji nowego kościoła, rozebrano kościół pw. św. Jakuba Apostoła pozostawiając kryptę grobową. W 2013 przeprowadzono badania archeologiczne w miejscu po rozebranym kościele, odkrywając zasypaną kryptę grobową, a w niej 2 trumny, które po badaniach zidentyfikowano jako szczątki generała i jego żony. 23 sierpnia 2014 odbył się ponowny pogrzeb generała wraz z małżonką Różą w krypcie kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Płocku-Imielnicy[8].
Przypisy
- ↑ Piotr Karol Franciszek de Bontemps (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-26] .
- ↑ Rocznik Woyskowy Królestwa Polskiego. Na rok 1830, s. 9.
- ↑ Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. I Warszawa 1995, s. 228.
- ↑ Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, 1980, s. 62.
- ↑ Stanisław Łoza: Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. IX. Nr 5/1930, s. 100.
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa, 2006 s. 222.
- ↑ Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędników wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
- ↑ Drugi pogrzeb gen. Bontempsa. napoleon.org.pl. [dostęp 2014-09-13]. Cytat: Dnia 23 sierpnia [2014] generał i jego polska małżonka - Róża Bontemps (z domu Monfreull) znaleźli nowe miejsce wiecznego spoczynku w krypcie kościoła p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Płocku-Imielnicy. (pol.).
Bibliografia
- Adam Skałkowski: Bontemps Piotr. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan–Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności–Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, s. 305–306. ISBN 83-04-03291-0.
- Generałowie brygady Wojska Królestwa Kongresowego
- Generałowie powstania listopadowego
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława I klasy (Królestwo Kongresowe)
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława II klasy (Królestwo Kongresowe)
- Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari (Księstwo Warszawskie)
- Odznaczeni Znakiem Honorowym (15 lat służby)
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy – Oficerowie Legii Honorowej
- Polscy wolnomularze (Królestwo Kongresowe)
- Pułkownicy Wojska Księstwa Warszawskiego
- Polacy pochodzenia francuskiego
- Ludzie urodzeni w Paryżu
- Urodzeni w 1777
- Zmarli w 1840