Przejdź do zawartości

Piotr Misiło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Misiło
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1974
Szczecin

Zawód, zajęcie

menedżer, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Szczeciński

Stanowisko

poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019)

Partia

UW, PO, Nowoczesna, PO

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Piotr Paweł Misiło (ur. 11 czerwca 1974 w Szczecinie[1]) – polski menedżer i polityk, były dyrektor zarządzający Platformy Mediowej Point Group, poseł na Sejm VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1993 został absolwentem Zespołu Szkół Zawodowych im. Ignacego Łukasiewicza w Policach, a w 1997 Liceum Ekonomicznego Fundacji ODK w Policach[2]. W 2000 ukończył studia w Wyższej Szkoły Humanistycznej TWP w Szczecinie (licencjackie), a w 2002 na Wydziale Zarządzania i Ekonomiki Usług oraz Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Szczecińskiego, uzyskując tytuły zawodowe magistra z zakresu socjologii i zarządzania. W 2008 ukończył studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (ze strategicznego planowania działalności rozwojowej), a w 2011 na Uniwersytecie Jagiellońskim (z zakresu etyki i filozofii religii)[3].

Pracował jako dyrektor generalny jednego z regionalnych wydawnictw, kierował wydziałem promocji w urzędzie gminy Police, zajmował stanowiska prezesa lub wiceprezesa zarządu w różnych spółkach prawa handlowego. W latach 2004–2011 pełnił funkcję dyrektora zarządzającego Platformy Mediowej Point Group (m.in. wydawcy tygodnika „Wprost”). Był też menedżerem w J.W. Construction, przewodniczącym rady nadzorczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością AWR Wprost i ekspertem ds. gospodarczych w Związku Pracodawców Pomorza Zachodniego Lewiatan. Zajął się również prowadzeniem własnej działalności gospodarczej w branży konsultingowej[1][2].

Należał do Unii Wolności[4]. W lutym 2004 wstąpił do Platformy Obywatelskiej[2]. W 2006 wystartował na burmistrza Polic z ramienia komitetu Nowe Police. We wrześniu tegoż roku zawiesił członkostwo w PO[5], a następnie w tym samym roku utracił członkostwo w partii[6]. W listopadowych wyborach na burmistrza zajął 2. miejsce wśród 5 kandydatów[7]. W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu w okręgu szczecińskim z pierwszego miejsca na liście Nowoczesnej, uzyskując mandat posła VIII kadencji[8]. W listopadzie 2018 został zawieszony w prawach członka partii, a kilka dni później wykluczony z ugrupowania. Nastąpiło to po udzieleniu wywiadu, w którym krytykował przewodniczącą partii Katarzynę Lubnauer[9][10]. W grudniu tego samego roku przystąpił (wraz z kilkoma posłami, którzy opuścili Nowoczesną) do klubu parlamentarnego PO-Koalicja Obywatelska[11]. W kwietniu 2019 ponownie został członkiem PO[12]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskał poselskiej reelekcji[13].

W 2015 został rekordzistą Guinnessa, rozgrywając w ciągu niespełna 18 godzin 100 meczów w squasha[14]. Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Piotr Misiło. wprost.pl. [dostęp 2015-10-25].
  2. ↑ a b c d Piotr Misiło. Życiorys. „Nowe Police”. Nr 1, czerwiec 2006. [dostęp 2021-01-18]. 
  3. ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-10-13].
  4. ↑ Poseł Piotr Misiło: Odkąd PiS przejął stery władzy, Rosjanie codziennie piją szampana. mpolska24.pl, 15 maja 2016. [dostęp 2017-01-21].
  5. ↑ Piotr Misiło. Zawieszenie członkostwa w PO. „Nowe Police”. Nr 5, listopad 2006. [dostęp 2021-01-18]. 
  6. ↑ Oskar Masternak: Historia zatoczyła koło. Piotr Misiło znów jest członkiem Platformy Obywatelskiej. gs24.pl, 2 kwietnia 2019. [dostęp 2021-01-18].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2018-11-30].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  9. ↑ Misiło zawieszony. „Niszczy Koalicję Obywatelską przez swoje osobiste ambicje”. tvn24.pl, 26 listopada 2018. [dostęp 2018-11-26].
  10. ↑ Poseł Misiło wykluczony z Nowoczesnej. Twierdzi, że „w głosowaniu SMS-owym”. tvn24.pl, 30 listopada 2018. [dostęp 2018-11-30].
  11. ↑ Koniec klubu Nowoczesnej. Ośmiu posłów z .N przeszło do Platformy Obywatelskiej. polskieradio.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05].
  12. ↑ Piotr Misiło dołączył do PO. „Zwycięstwo za wszelką cenę”. wmeritum.pl, 3 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-14].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  14. ↑ Polak oficjalnym rekordzistą Guinnessa w grze w squasha. onet.pl, 25 sierpnia 2015. [dostęp 2017-06-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Misiło&oldid=71849935”