Piotr z Szamotuł

Piotr z Szamotuł
	; Nałęcz
Data urodzenia	ok. 1415
Data śmierci	1473
Ród	Nałęcze
Rodzice	Dobrogost Świdwa Szamotulski; Elżbieta, córka Dymitra z Goraja herbu Korczak
Małżeństwo	Wiktoria, córka Jana z Pleszowa herbu Sulima
Dzieci	Andrzej Szamotulski (zm. 1511), Barbara
Wojny i bitwy	Wojna trzynastoletnia
Administracja	kasztelan poznański, kasztelan kaliski, starosta generalny Wielkopolski

Piotr z Szamotuł także jako Piotr Świdwa Szamotulski (ur. ok. 1415, zm. między 24 a 28 września 1473) – syn Dobrogosta Świdwy z Szamotuł.

Od 1447 roku kasztelan kaliski. Od 1450 roku kasztelan poznański. Był świadkiem wydania statutów nieszawskich przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka w 1454 roku^[1]. W trakcie Wojny trzynastoletniej toczonej przez Królestwo Polskie z Zakonem krzyżackim od 1455 roku dowódca polskich wojsk zaciężnych i wojsk gdańskich na Pomorzu Gdańskim. W 1458 roku dowódca pospolitego ruszenia w Prusach. Zdobył w 1458 roku krzyżacki zamek w Papowie Biskupim. Od 1460 roku starosta generalny Wielkopolski^[2]. Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 291.
↑ Szamotulski Piotr, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-19] .
↑ Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 259.

[1] Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 291.

[2] Szamotulski Piotr, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-19] .

[3] Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 259.

[1]

[2]

[3]