Przejdź do zawartości

Pojazd gąsienicowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pojazd gąsienicowy – urządzenie służące do transportu lądowego, poruszające się na gąsienicach. Pojazdy gąsienicowe są powszechnie stosowane w wojsku (np. czołgi) i jako maszyny do robót ziemnych.

Podstawową przewagą gąsienic jest rozłożenie ciężaru pojazdu na maksymalnie dużą powierzchnię oraz poprawa przyczepności pojazdu. Duże pojazdy o gąsienicowym układzie jezdnym mają nieporównywalnie lepsze właściwości trakcyjne niż ich odpowiednicy kołowi – kilkudziesięciotonowe pojazdy specjalne mogą wywierać mniejszy nacisk punktowy w przeliczeniu na powierzchnię niż stojący człowiek. Służą do poruszania się po terenach:

  • bagnistych
  • pustynnych
  • niedostępnych ze względu na nadmierną pochyłość lub niestabilność podłoża.

Zazwyczaj gąsienice umożliwiają poruszanie się z nieznaczną szybkością rzędu 20-35 km/h, jednak we współczesnych pojazdach możliwe jest osiągnięcie szybkości powyżej 70 km/h.

Gąsienice pojazdów pływających umożliwiają także napęd w wodzie w tym celu gąsienica jest otoczona w górnej części osłoną hydrodynamiczną.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]