Przejdź do zawartości

Poliizobutylen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polizobutylen
Ogólne informacje
Monomery

metylopropen (izobutylen)

Struktura meru

-[-CH2-C(CH3)2-]-

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Poliizobutylen (PIB) – polimer powstający w wyniku polimeryzacji izobutylenu (metylopropenu):

Polimeryzacja izobutylenu

Poliizobutylen wykazuje odporność na działanie kwasów, zasad, alkoholi, estrów i ketonów. Jest mało odporny na działanie czynników utleniających i węglowodorów. Jako ciecz stosowany do wyrobu smarów lotniczych. Stały polimer zachowuje elastyczność do -70 °C. Stosowany do wyrobu wykładzin, uszczelek, izolatorów, klejów, gumy do żucia. Kopolimeryzacja izobutylenu z 0.5-5% izoprenem lub z 1-3% butadienem prowadzi do otrzymania kauczuku butylowego. Po wulkanizacji uzyskany kopolimer stosowany jest do wyrobu dętek, uszczelek, węży, izolacji elektrycznych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]