Polski Związek Unihokeja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Statuetka z logo PZU dla Elżbiety Cipory

Polski Związek Unihokeja (oficjalny skrót PZUnihokeja) – polski związek sportowy z obecną siedzibą w Gdańsku, założony 22 stycznia 1997 roku, działający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający osobowość prawną, będący jedynym prawnym reprezentantem polskiego unihokeja (zarówno mężczyzn, jak i kobiet we wszystkich kategoriach wiekowych) w kraju i za granicą. Od 1997 roku członek Międzynarodowej Federacji Unihokeja (IFF), a od roku 2014 członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego.[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Unihokej do Polski trafił za sprawą Elżbiety i Rogera Żółtowskich z Gdyni, którzy w 1991 i 1992 zorganizowali szereg spotkań i prezentacji unihokeja. Pokazy gry odbyły się w Zielonej Górze i na gdańskim AWF i były połączone z przekazywaniem materiałów szkoleniowych dla szkół i klubów sportowych. Na zakończenie akcji promocyjnej zorganizowano pokaz dyscypliny, na który zaproszono Carla AK Ahlgvistema – twórcę i propagatora tej gry w Szwecji[2].

W niedługim czasie ruszyły pierwsze turnieje i powstały pierwsze kluby (Gdański Klub Sportowy UNO). 25 lutego 1995 roku odbył się I Krajowy Zjazd Delegatów, na którym powstała Polska Federacja Unihoca skupiająca Uczniowskie Kluby Sportowe, Ludowe Kluby Sportowe i inne kluby z całej Polski. W 1996 roku unihokej został włączony do programu Igrzysk Młodzieży Szkolnej jako dyscyplina obowiązkowa. W 1997 roku podjęto uchwałę o zmianie nazwy na Polską Federację Unihokeja - Floorball i jeszcze tego samego roku PFU została członkiem Międzynarodowej Federacji  Unihokeja (IFF).

W 1998 roku reprezentacja mężczyzn rozegrała swój pierwszy mecz międzypaństwowy z Łotwą, a dwa lata później w roku 2000 po raz pierwszy wzięła udział w mistrzostwach świata w unihokeju. W roku 2001 swój inauguracyjny występ w mistrzostwach świata odnotowały reprezentacje kobiet oraz juniorów.

W 2002 roku „Polska Federacja Unihokeja” za zgodą Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu została przemianowana na Polski Związek Unihokeja[1]. 16 listopada odbył się w Gdyni I Walny Zjazd Delegatów Polskiego Związku Unihokeja, na którym prezesem został wybrany Roger Żółtowski.

Od 2009 reprezentacje Polski w unihokeju w kategoriach senior oraz junior ubiera Salming, a od sezonu 2014/2015 rozgrywki odbywają się pod nazwą Salming Ekstraliga[3]

W 2017 roku unihokej po raz drugi zaprezentował się na World Games jako jeden z wielu sportów, które chcą zostać włączone do kanonu dyscyplin olimpijskich. Prezentacja tej dyscypliny odbyła się na World Games we Wrocławiu[4].

Dotychczasowi prezesi PFU-Floorball i PZUnihokeja[edytuj | edytuj kod]

Rok Imię i Nazwisko Nazwa związku
1995 -1999 Ewa Żółtowska PFU-Floorball
1999 -2001 Mariusz Machnikowski PFU-Floorball
2001 -2002 Jacek Milewski PFU-Floorball
2001 -2004 Roger Żółtowski PZUnihokeja
2004 -2014 Marek Budziński PZUnihokeja
2015 - 2018 Marek Chomicki PZUnihokeja
2018 - do teraz Janusz Sternicki PZUnihokeja

Cele i sposoby działania[edytuj | edytuj kod]

Celem Związku jest:

  1. Organizacja współzawodnictwa sportowego, popularyzacja i rozwój unihokeja w Polsce
  2. Przygotowywanie kadry narodowej do uczestnictwa w międzynarodowym współzawodnictwie sportowym
  3. Reprezentowanie interesów unihokeja w organizacjach krajowych i międzynarodowych,
  4. Podejmowanie działań na rzecz promocji i rozwoju unihokeja w formie amatorskiej i profesjonalnej
  5. Prowadzenie działalności edukacyjnej i wychowawczej w zakresie sportu, zdrowia i ochrony środowiska,
  6. Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków Związku, zawodników, trenerów, instruktorów, statystyków, członków sztabów medycznych, menedżerów, sędziów i działaczy[5]

Władzami Związku są:

  1. Walny Zjazd Delegatów Polskiego Związku Unihokeja
  2. Zarząd Związku
  3. Komisja Rewizyjna Polskiego Związku Unihokeja[6]

Zarząd Związku:

  1. Prezes - mgr inż. Marek Chomicki
  2. Wiceprezes - Janusz Sternicki
  3. Sekretarz Generalny - Izabela Misiowiec[7]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Licencjonowani zawodnicy

Sezon Mężczyźni Kobiety Chłopcy

[ poniżej 19 lat ]

Dziewczęta

[ poniżej 19 lat ]

RAZEM
2013 - 2014 237 90 710 580 1617
2014 - 2015 268 122 742 578 1710
2015 - 2016 320 150 800 610 1880
2016 - 2017 2600

Liczba drużyn w poszczególnych kategoriach wiekowych

Sezon Ekstraliga Mężczyzn Ekstraliga Kobiet I liga Mężczyzn Juniorzy Starsi Juniorki Starsze Juniorzy Młodsi Juniorki Młodsze Młodzicy Młodziczki
2013 - 2014 8 7 5 13 10 12 9 12 10
2014 - 2015 8 7 7 10 9 14 11 8 8
2015 - 2016 7 8 6 9 8 16 12 24 11
2016 - 2017 15 7 - 8 8 12 14 9 8

Organizacja imprez międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]

Polski Związek Unihokeja dwukrotnie był gospodarzem Mistrzostw Świata Kobiet do lat 19. Pierwszy turniej został zorganizowany w 2008 roku. Wówczas polska reprezentacja zajęła najwyższe w historii występów na międzynarodowej arenie, IV miejsce. Kolejne Mistrzostwa zorganizowaliśmy 6 lat później. Rok 2014 nie był jednak tak szczęśliwy, a rywalizację ukończyliśmy na VI miejscu.

W 2013 roku w Babimoście zorganizowane zostały Eliminacje Mistrzostw Świata Kobiet 2013. W rozgrywanym przed własną publicznością turnieju, Polki zwyciężyły wszystkie mecze i z 1. miejsca awansowały do turnieju głównego. W roku 2015 odbędą się kolejne Eliminacje Mistrzostw Świata. Tym razem gospodarzem imprezy będzie Poznań.

Polska była także organizatorem turnieju finałowego Pucharu Europy. W 2011 roku rywalizacja finałowa odbyła się w Rakoniewicach, a Polskę reprezentowała Energa Gdańsk (kobiety) oraz Madex Górale Nowy Targ (mężczyźni).

W sierpniu 2014 w Zielonce zorganizowany został turniej eliminacyjny Pucharu EuroFloorball. Polskę reprezentował Mistrz w kategorii męskiej (MUKS Zielonka) oraz żeńskiej (Energa Gdańsk). Jako gospodarz mieliśmy prawo wystawić trzeci zespół, którym był Wicemistrz Ekstraligi Seniorek, MMKS Podhale Nowy Targ. Wszystkie polskie zespoły awansowały do turnieju głównego[8].

Rok Rodzaj imprezy Miejscowość
2007 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Kobiet (dywizja B) Wolsztyn
2008 Mistrzostwa Świata Kobiet U19 Babimost, Wolsztyn & Zbąszyń
2010 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Mężczyzn (EUR 1) Babimost & Zbąszyń
2011 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Kobiet (EUR 2) Rakoniewice
Puchar EuroFloorball - Runda Finałowa Rakoniewice
2012 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Mężczyzn ( EUR 3) Zbąszyń
2013 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Kobiet (EUR 2) Babimost
2014 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Mężczyzn (EUR 1) Łochów
VI Mistrzostwa Świata Kobiet U19 Babimost, Rakoniewice & Zbąszyń
Puchar EuroFloorball - Kwalifikacje Zielonka
2015 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Kobiet (EUR 1) Poznań
2016 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Mężczyzn (EUR 3) Łochów
2017 The Word Games Wrocław
2018 Akademickie Mistrzostwa Świata Łódź
2019 Kwalifikacje Mistrzostw Świata Kobiet (EUR 1,2) Gdańsk
2022 X Mistrzostwa Świata Kobiet U19 Katowice

Rozgrywki krajowe i międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Polski w rozgrywkach ligowych[edytuj | edytuj kod]

Najbardziej utytułowanymi polskimi klubami są KS Szarotka Nowy Targ (mężczyźni) z 11 tytułami Mistrza Polski, oraz Energa Olimpia Osowa Gdańsk (kobiety), która zdobyła złoto 9 razy.

Sezon Seniorzy - Ekstraliga Seniorki - Ekstraliga Juniorzy Starsi Juniorki Starsze
1997-98 Dajar's Team Warszawa
1998-99 Podhale Nowy Targ
1999-00 KS Szarotka Nowy Targ
2000-01 KS Szarotka Nowy Targ UKS Multi 75 Killers Kraków / Skalny Nowy Targ
2001-02 KS Szarotka Nowy Targ UNO Gdynia
2002-03 KS Szarotka Nowy Targ UKS Multi 75 Killers Kraków / Absolwent Siedlec
2003-04 KS Szarotka Nowy Targ KS Szarotka Nowy Targ
2004-05 KS Szarotka Nowy Targ UKS Aligator Chwarzno Gdynia
2005-06 KS Szarotka Nowy Targ UKS Multi 75 Killers Kraków UKS Ósemka Wejherowo UKS Luxolar Gródek
2006-07 KS Szarotka Nowy Targ UKS Aligator Chwarzno Gdynia MUKS Zielonka UKS Multi 75 Killers Kraków
2007-08 KS Szarotka Nowy Targ UKS Absolwent Siedlec MUKS Zielonka UKS Baza Królewo
2008-09 KS Szarotka Nowy Targ Energa Olimpia Osowa Gdańsk MUKS Zielonka UKS Absolwent Siedlec
2009-10 KS Szarotka Nowy Targ Energa Olimpia Osowa Gdańsk MUKS Zielonka UKS Multi 75 Killers Kraków
2010-11 KS Górale Nowy Targ Energa Olimpia Osowa Gdańsk KS Górale Nowy Targ KS Szarotka Nowy Targ
2011-12 KS Górale Nowy Targ Energa Olimpia Osowa Gdańsk KS Górale Nowy Targ KS Szarotka Nowy Targ
2012-13 KS Górale Nowy Targ UKS Absolwent Siedlec MUKS Zielonka MMKS Podhale Nowy Targ
2013-14 MUKS Zielonka Energa Olimpia Osowa Gdańsk MUKS Zielonka MLUKS "Jedynka"Trzebiatów
2014-15 KS Górale Nowy Targ MMKS Podhale Nowy Targ UKS Wiatr Ludźmierz PUKS Trzebinia
2015-16 KS Górale Nowy Targ Energa Olimpia Osowa Gdańsk UKS Fenomen Babimost PUKS Trzebinia
2016-17 MUKS Zielonka KS Olimpia Osowa Gdańsk UKS Wiatr Ludźmierz KS Olimpia Osowa Gdańsk
2017-18 KS Górale Nowy Targ KS Olimpia Osowa Gdańsk ULKS Olimpia Łochów MMKS Podhale Nowy Targ
2018-19 KS Górale Nowy Targ KS Olimpia Osowa Gdańsk UKS Fenomen Babimost KS Olimpia Osowa Gdańsk

Udział reprezentacji w Mistrzostwach Świata[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata organizowane są przez Międzynarodową Federacje Unihokeja (IFF), rozgrywane co dwa lata (w jednym roku grają mężczyźni i kobiety U-19, w drugim kobiety i mężczyźni U-19).

Największym sukcesem w historii polskiego unihokeja było zajęcie IV miejsca Mistrzostw Świata Kobiet U19 w roku 2008. Turniej rozgrywany był wtedy na halach Wolsztynie, Zbąszyniu i Babimoście. 3 lata później LUKS Nolet Żabi Róg zdobył w Pilźnie (Czechy) Szkolne Mistrzostwo Świata.

W seniorskim unihokeju najwyższą pozycję zajęły kobiet podczas Mistrzostw Świata 2012 w Szwajcarii – VI miejsce, a w kategorii mężczyzn najlepszym miejscem była 9. pozycja w roku 2010 podczas turnieju w Helsinkach i Vantaa (Finlandia)[9].

W 2018 roku Reprezentacja Kobiet U19 po dziesięciu latach drugi raz zajęła IV miejsce w Mistrzostwach Świata Kobiet U19.


Rok Mężczyźni Kobiety Mężczyźni U19 Kobiety U19
2000 12.miejsce
2001 12.miejsce 9.miejsce
2002 13.miejsce
2003 10.miejsce 9.miejsce
2004
2005 7.miejsce
2006 21.miejsce * 5.miejsce
2007 11.miejsce 8.miejsce
2008 12.miejsce 4.miejsce
2009 8.miejsce 10.miejsce
2010 9.miejsce 7.miejsce
2011 6.miejsce 11.miejsce
2012 11.miejsce 5.miejsce
2013 7.miejsce 9.miejsce
2014 17.miejsce ** 6.miejsce
2015 7.miejsce 6.miejsce
2016 13.miejsce 6.miejsce
2017 7.miejsce 8.miejsce
2018 13.miejsce 4.miejsce
2019 5. miejsce
2022 11. miejsce 6. miejsce

* - reprezentacja mężczyzn nie brała udziału w turnieju finałowym dywizji A i B, wygrała natomiast turniej dywizji C

** - reprezentacja mężczyzn nie brała udziału w turnieju finałowym, zajęła pierwsze miejsce wśród drużyn, które się nie zakwalifikowały[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b PZUnihokeja: Informacje ogólne. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
  2. IBiSS: Unihokej - Hokej podłogowy i uniwersalny. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)]. (pol.).
  3. Salming: Oficjalny sponsor Ekstraligi. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
  4. WG2017: The World Games 2017. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
  5. PZUnihokeja: Statut Polskiego Związku Unihokeja" § 7. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  6. PZUnihokeja: Statut Polskiego Związku Unihokeja" § 15. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  7. PZUnihokeja: Skład Zarządu. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  8. IFF: EuroFloorball Cup 2014 Qualification. [dostęp 2015-08-31]. (ang.).
  9. IFF: Floorball World Championships. [dostęp 2015-08-31]. (ang.).
  10. IFF: Polish Fllorball Federation. [dostęp 2015-08-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]