Rakoniewice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rakoniewice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Domy podcieniowe przy Placu Powstańców Wlkp.
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

grodziski

Gmina

Rakoniewice

Data założenia

1252

Prawa miejskie

1662

Burmistrz

Gerard Tomiak

Powierzchnia

3,4 km²

Populacja (30.06.2021)
• liczba ludności
• gęstość


3 613[1]
1062 os./km²

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-067

Tablice rejestracyjne

PGO

Położenie na mapie gminy Rakoniewice
Mapa konturowa gminy Rakoniewice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rakoniewice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rakoniewice”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rakoniewice”
Położenie na mapie powiatu grodziskiego
Mapa konturowa powiatu grodziskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rakoniewice”
Ziemia52°08′27″N 16°16′23″E/52,140833 16,273056
TERC (TERYT)

3005044

SIMC

0971413

Urząd miejski
Osiedle Parkowe 1
62-067 Rakoniewice
Strona internetowa
BIP

Rakoniewice (niem. Rakwitz, Freystadt) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie grodziskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rakoniewice.

Według danych GUS z 30 czerwca 2021, miasto liczyło 3613 mieszkańców.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bolesław V Wstydliwy nadaje komesowi Raczonowi [Rakoniowi] po odzyskaniu okupowanych przez zakon krzyżacki grodów Zbąszyń i Drczen [Drezdenko] wieś Rakoniewice, 1252

Osada została założona w 1252, a nazwę wzięła od komesa wielkopolskiego Rakonia[2]. Prawa miejskie Rakoniewice uzyskały staraniem wojewody Krzysztofa Grzymułtowskiego w 1662[2][3]. Lokacja Rakoniewic w XVII w. związana była z osadnictwem protestantów ze Śląska, którym sprzyjali właściciele majątku[2][3]. Wówczas nadano miastu nazwę Freystadt, która jednak ustąpiła pierwotnej nazwie Rakoniewice[2]. Miasto stało się ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym w rolniczej okolicy[2]. W 1707 spalili je Szwedzi[3]. Wśród zajęć ludności wyróżniały się hodowla i handel pijawkami oraz produkcja młynków do kawy[2].

W latach 1869–1872 swą pierwszą praktykę lekarską prowadził tutaj Robert Koch, odkrywca prątków gruźlicy[4].

W latach 1901–1906 miasto było widownią strajków szkolnych. Oddział z Rakoniewic brał udział w powstaniu wielkopolskim w 1919. Powojenna historia wiąże się z rozwojem gospodarczym i rozbudową infrastruktury miasta.

Do 1975 gmina Rakoniewice stanowiła część powiatu wolsztyńskiego.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.

Muzeum pożarnictwa
Kościół św. Marcina i św. Stanisława
Fontanna w centrum

Pomimo historycznych, geograficznych, gospodarczych przesłanek do scalenia gminy z odtworzonym w 1999 powiatem wolsztyńskim i sprzeciwu części mieszkańców gminy z wiosek o lepszej lokalizacji względem Wolsztyna, gmina Rakoniewice weszła w skład powiatu grodziskiego.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 32 Stęszew - Wolsztyn - Zielona Góra - Gubin i linia kolejowa nr 357 Wolsztyn - Grodzisk Wielkopolski - Luboń koło Poznania - Poznań ze stacją Rakoniewice.

W mieście istniała też stacja kolei wąskotorowej Rakoniewice Wąskotorowe, zamknięta w 1973 roku.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piramida wieku mieszkańców Rakoniewic w 2014 roku.


Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Lista zabytków znajdujących się w rejestrze NID[5]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Baza demograficzna.
  2. a b c d e f Jerzy Kwiatek: Polska – Urokliwy świat małych miasteczek. Wyd. 3. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2006, s. 452. ISBN 83-7319-993-4200-991-0.
  3. a b c Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
  4. Jerzy Kwiatek: Polska – Urokliwy świat małych miasteczek. Wyd. 3. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2006, s. 453. ISBN 83-7319-993-4200-991-0.
  5. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 41. [dostęp 2013-06-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]