Ponizowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ponizowo
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

miorski

Sielsowiet

Turkowo

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ponizowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Ponizowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Ponizowo”
Ziemia55°40′10″N 28°01′23″E/55,669444 28,023056

Ponizowo – dawna kolonia i majątek. Tereny, na których leżały, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Turkowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów folwark i dobra w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do Franciszka Korzeniowskiego[1].

W latach 1921–1945 kolonia i majątek leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Mikołajów.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku folwark zamieszkiwało tu 33 osoby, 8 było wyznania rzymskokatolickiego a 25 prawosławnego. Jednocześnie 22 mieszkańców zadeklarowało polską a 11 białoruską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 kolonię zamieszkiwało w 6 domach 24 osoby, a majątek w 3 domach zamieszkiwało 20 osób[3].

Wierni należeli do parafii prawosławnej w Hryhorowiczach i rzymskokatolickiej w Dziśnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dziśnie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mikołajowie[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ponizowo, folwark i dobra, powiat dzisieński, gmina Mikołajewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 780.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 59.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 21.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 50.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]