Zagórze (rejon miorski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagórze
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

miorski

Sielsowiet

Zaucie

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zagórze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Zagórze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Zagórze”
Ziemia55°31′45″N 28°15′24″E/55,529167 28,256667

Zagórze – dawna wieś. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Zaucie.

Dawniej używana nazwa – Zahorce.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów zaścianek w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do dóbr Łąka, własność generała Frołowa[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Mikołajów.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 35 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego. Jednocześnie 21 mieszkańców zadeklarowało polską a 14 białoruską przynależność narodową. Było tu 5 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 6 domach zamieszkiwało 29 osób[3].

Wierni należeli do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Dziśnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dziśnie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mikołajowie[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zagórze, wieś, powiat dzisieński, gmina Mikołajewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 266.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 61.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 21.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1952.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]