Pontos
|
||||
|
||||
 Pontos na rzymskiej mozaice z Tunezji |
||||
| Inne imiona | łac. Pontus | |||
| Występowanie | mitologia grecka | |||
| Teren kultu | starożytna Grecja | |||
| Rodzina | ||||
| Matka | Gaja | |||
| Dzieci | Eurybia, Keto, Nereus, Taumas, Forkos |
|||
Pontos (gr. Πόντος Pontos, łac. Pontus) – w mitologii greckiej bóg pramorza, należący do rzędu bogów pierwotnych (protogenoi).
Według Hezjoda miała począć go Ziemia (Gaja) w akcie samorództwa (Theogonia 132)[1]. Następnie jako jej małżonek spłodził z nią dwie córki: Eurybię i Keto, oraz trzech synów: Nereusa, Taumasa oraz Forkosa, którzy byli bóstwami morskimi (Theogonia 233-239), a także na wpół rybich telchinów[2]. Z Thalassą miał być natomiast ojcem ryb[3].
W odróżnieniu od Okeanosa – boga morza zewnętrznego, czyli wód opływających Ziemię, był bogiem niedostępnego ludziom morza wewnętrznego w trzewiach Ziemi. Z upływem czasu jego imię stało się ogólnym określeniem akwenu morskiego – np. Axeinos Pontos, Euxeinos Pontos. Pochodną jest także nazwa nadczarnomorskiej krainy Pont.
Przypisy
- ↑ Hyginus uznawał, że ojcem jego był Eter (Aither) (Fabulae, Wstęp).
- ↑ Tylko na podstawie wzmianki w zachowanym fragmencie liryki poety Bakchylidesa z Keos.
- ↑ Według Hyginusa, jak wyżej.
Bibliografia[edytuj]
- Lucyna Stankiewicz: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 2008, s. 305
