Popiołki (powiat kolneński)
wieś | |
Popiołki | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2019) |
152[2] |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-525[3] |
Tablice rejestracyjne |
BKL |
SIMC |
0409367[4] |
Położenie na mapie gminy Turośl | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu kolneńskiego | |
53°25′05″N 21°47′23″E/53,418056 21,789722[1] |
Popiołki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Turośl[5][4]. Leży nad Pisą.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0409373 | Jurki | część wsi |
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Jana Chrzciciela w Turośli[6].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 1795-1807 miejscowość należała do Prus Nowowschodnich (prowincji państwa pruskiego). w 1800 r. pod Popiołkami wykopano kanał, który połączył jeziora Pogubie Wielkie, Pogubie Małe, jezioro Piskorzewskie, Młyński Staw pod Wądołkiem oraz jezioro Łacha z rzeką Pisą. Kanał służył nowo wybudowanej hucie żelaza w Wądołku. [7]
W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie kolneńskim (od 1932 w powiecie ostrołęckim), w gminie Turośl. 1 kwietnia 1939 r. miejscowość wraz z całym powiatem ostrołęckim została włączona do obszaru województwa warszawskiego.[8]
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 205 osób, 204 było wyznania rzymskokatolickiego a 1 greckokatolickiego. Jednocześnie 204 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 1 inną. Było tu 36 budynków mieszkalnych[9]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w m. Turośli. Podlegała pod Sąd Grodzki w Kolnie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turośl a z urząd z dostępem do telefonu m. Kolno[10].
W wyniku agresji Niemiec we wrześniu 1939, miejscowość znalazła się pod okupacją i do stycznia 1945 była przyłączona do III Rzeszy i znalazła się w strukturach Landkreis Scharfenwiese (ostrołęcki) w rejencji ciechanowskiej (Regierungsbezirk Zichenau) Prus Wschodnich[11].
W latach 40 XX w. przez wieś przechodziła, nieistniejąca obecnie, linia kolejowa Turośl- Dłutowo. Zaprojektowały ją Kompanie Kolei Polowych (niem. Feldbahn-Kompanie). Linia służyła do transportu materiałów wojskowych.[12]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa łomżyńskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108186
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2019. Stan ludności 31.12.2019 [dostęp 2021-03-31]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 954 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Max Toeppen, Historia Mazur. Przyczynek do dziejów krainy i kultury pruskiej, Olsztyn 1995 r. s. 328 i n.
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 r. o zmianie granic województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego i warszawskiego. (Dz. U. z 1938 nr 27, poz.240)
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 47 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1350 .
- ↑ Gemeindeverzeichnis Landkreis Scharfenwiese [Stand: 1. 1. 1945] [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-15] .
- ↑ Andrzej Tajchert, Koleje wąskotorowe na Kurpiach, Rybnik 2015 r. s. 43 i n.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Popiołki (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 789 .