Powiat chojeński

Powiat chojeński – powiat istniejący do roku 1975 na terenie obecnych powiatów gryfińskiego i myśliborskiego (woj. zachodniopomorskie).

Powiat (jako Kreis Königsberg Nm.) powstał w latach 1816–1819 z siedzibą w Chojnie. Utrzymany został po II wojnie światowej i zmianach granic, jednakże od 1950 r. ośrodkiem administracyjnym było Dębno. Oprócz Dębna na terenie powiatu znajdowały się miasta: Boleszkowice (do 1972 r., później wieś), Cedynia, Chojna, Mieszkowice, Moryń i Trzcińsko-Zdrój. Powiat wchodził w skład województwa szczecińskiego i był najdalej na zachód położonym powiatem Polski.

Dla powiatu chojeńskiego istniał Sąd Powiatowy w Dębnie^[1].

Po reformie administracyjnej w 1975 roku terytorium powiatu zostało podzielone przez nowe (mniejsze) województwo szczecińskie i województwo gorzowskie. Powiatu nie przywrócono w roku 1999, Dębno włączono do powiatu myśliborskiego, a Chojnę do powiatu gryfińskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

↑ Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1950 r. nr 54, poz. 496, s. 747)

Przynależność wojewódzka	woj. szczecińskie
Miasta	Boleszkowice (do 1971) Cedynia Chojna (1946: Chojnice Odrzańskie) Dębno Kostrzyn (do 1946 →) Mieszkowice (1946: Barwice) Moryń Trzcińsko-Zdrój
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Boleszkowice Cedynia Chojna (1946: Chojnice Odrzańskie) Dębno Kostrzyń (do 1946) Mieszkowice (1946: Barwice) Moryń Nawodna (do 1954) Trzcińsko-Zdrój Warnice (1946: Warnica) (do 1954)
Gromady (1954–72)	Bielin (1954–59) Boleszkowice (1972) Cedynia (1959–72) Chojna (1959–72) Cychry (1954–72) Dębno (1954–72) Godków (1954–59) Góralice (1954–59) Klępicz (1954–59) Kłosów (1954–56) Krajnik Górny (1954–71) Lubiechów Górny (1954–59) Mętno (1954–59) Mieszkowice (1957–72) Moryń (1959–72) Namyślin (1954–71) Narost (1954–59) Nawodna (1954–59) Sarbinowo (1954–59) Siekierki (1954–71) Trzcińsko Zdrój (1954–72) Warnice (1954–71) Zielin (1954–56)