Powiat nowodworsko-gdański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat nowodworsko-gdański
powiat
do 1975
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Data likwidacji

1975

Siedziba

Nowy Dwór Gdański

Powierzchnia

555 km²

Populacja (1973)
• liczba ludności


30 600

• gęstość

55 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin wiejskich

8 (1954)

brak współrzędnych

Powiat nowodworsko-gdański – dawny polski powiat istniejący w latach 1954-1975 (województwo gdańskie). Ówczesny powiat nowodworsko-gdański obejmował to samo terytorium co dzisiejszy powiat nowodworski (województwo pomorskie). Siedzibą powiatu był Nowy Dwór Gdański.

W chwili utworzenia (1 stycznia 1954) roku powiat nowodworsko-gdański składał się z 1 miasta i 8 gmin (6 przeniesionych z powiatu gdańskiego i 2 nowych[1])[2][3]:

Równocześnie dwie gminy uległy zmianom terytorialnym[4]:

Z końcem 1954 w miejsce gmin wprowadzono gromady. Po reaktywacji gmin w 1973 roku powiat nowodworsko-gdański dzielił się na 1 miasto i 6 gmin (gminy Kmiecin i Lubieszewo nie zostały reaktywowane). Powiat przestał istnieć z dniem 1 czerwca 1975 roku, a jego obszar włączono do województwa elbląskiego. Jednostkę aktywowano ponownie w 1999 roku jako powiat nowodworski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dodatkowo, do nowo utworzonego powiatu dołączono z powiatu malborskiego obręby katastralne Czesławiec nr 106M, Lubieszewo nr 85M, Lubstowo nr 31E, Nidowo nr 111M, Tuja nr 147M i Wierciny nr 44E
  2. Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 184
  3. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., Polska Rzeczpospolita Ludowa, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, 1952
  4. Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 197