Powiat szczeciński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat szczeciński
powiat
do 1975
Państwo

 Polska

Województwo

szczecińskie

Data likwidacji

1975

Siedziba

Szczecin

Powierzchnia

665 km²

Populacja (1973)
• liczba ludności


33 600

• gęstość

50 os./km²

brak współrzędnych

Powiat szczeciński – powiat istniejący do roku 1975 na terenie obecnego powiatu polickiego (woj. zachodniopomorskie). Jego ośrodkiem administracyjnym był Szczecin. Powiat szczeciński wchodził w skład województwa szczecińskiego i miał identyczne granice jak dzisiejszy powiat policki.

Utworzony w maju 1946 roku[1], z przypadłych Polsce na mocy postanowień konferencji poczdamskiej części niemieckich powiatów rędowskiego i wkryujskiego.

Po reformie administracyjnej w 1975 roku terytorium powiatu weszło w skład nowego (mniejszego) województwa szczecińskiego. Powiat przywrócono w roku 1999 pod nazwą powiat policki, tym razem z siedzibą w Policach.

Istnienie w latach 1945–46 Enklawy Polickiej opóźniło powojenną odbudowę i rozwój Polic oraz przyczyniło się do lokalizacji siedziby powiatu ziemskiego nie w Policach, a w Szczecinie. Przed powołaniem powiatu szczecińskiego, w latach 1945-1946 północna część powiatu szczecińskiego pochodząca ze wschodniej części niemieckiego powiatu wkryujskiego, tworzyła powiat wielecki z siedzibą w Nowym Warpnie, położonym poza granicami Enklawy Polickiej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]