Przełączka nad Korytem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełączka nad Korytem
Ilustracja
Górna część Krywańskiej Grani z Przełączką nad Korytem
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2258 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Ramię Krywania, Turnia nad Korytem

Data zdobycia

4 września 1906 r.

Pierwsze wejście

Zygmunt Klemensiewicz, Jerzy Maślanka

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Przełączka nad Korytem”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełączka nad Korytem”
Ziemia49°09′57,1″N 20°00′02,5″E/49,165861 20,000694

Przełączka nad Korytem (słow. Štrbina nad Kotlinami, 2258 m[1]) – przełączka znajdująca się w górnej części Krywańskiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela Ramię Krywania od Turni nad Korytem[2].

Z przełęczy wybiega w kierunku wschodnim piarżysty zachód, oddzielający fragment północnej ściany Ramienia Krywania od północnych urwisk Turni nad Korytem. Zachód ten kończy się w niewielkim siodełku, jakie tworzy krótka, boczna grańka opadająca w stronę doliny Niewcyrki z masywu Ramienia Krywania. Przedłużeniem zachodu po wschodniej stronie siodełka jest wybitny żleb, zazwyczaj wypełniony śniegiem, uchodzący do kotła polodowcowego pod przełęczą Szpara[3].

Teren po zachodniej stronie Przełączki nad Korytem (po stronie Koryta Krywańskiego) to umiarkowanie stromy, piarżysto-trawiasty stok, łączący się ze środkową częścią, względnie łagodnie nachyloną, północno-zachodniej ściany Krywania[3].

W grani pomiędzy Przełączką nad Korytem a Turnią nad Korytem wznosi się nienazwana, mało wybitna kulminacja (2262 m), oddzielona od wierzchołka Turni nad Korytem niewielkim siodełkiem (2248 m)[1].

Taternictwo[edytuj | edytuj kod]

Autorami pierwszego znanego wejścia na Przełączkę pod Korytem byli Zygmunt Klemensiewicz i Jerzy Maślanka 4 września 1906 – drogą żlebem (częściowo jego lewą orograficznie grzędą) i zachodem od strony Niewcyrki. Po osiągnięciu przełączki kontynuowali oni wspinaczkę trawersując po stronie Koryta Krywańskiego do trzeciego z kolei żlebku, którym weszli na północno-wschodnią grań Krywania, a następnie jego wierzchołek[3]. W zimie pierwszymi taternikami na Przełączce pod Korytem byli Zbigniew Korosadowicz i Włodzimierz Stachnik 11 kwietnia 1937[3][2].

Obecnie taternictwo w całym masywie Krywania nie jest dozwolone. Wyjątek uczyniono dla wspinaczki zimowej (od 21 grudnia do 20 marca) na Ramieniu Krywania od strony doliny Niewcyrki[4].

Drogi wspinaczkowe i taternickie
  1. z doliny Niewcyrki żlebem; I w skali tatrzańskiej (z trudniejszym wariantem), czas przejścia od wylotu żlebu 1 godz.
  2. ze środkowej części północno-zachodniej ściany Krywania; 0-
  3. Krywańską Granią z Niewcyrskiej Polanki; II, 7 godz.
  4. z Przełączki nad Korytem na Krywań; I, 1 godz. (dwa warianty: granią przez Ramię Krywania albo trawersem po stronie Koryta z ominięciem Ramienia Krywania)[3][2].
Krywańska Grań – widok z Furkotu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  2. a b c Arno Puškáš: Vysoké Tatry, horolezecký sprievodca monografia, diel X. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1989. ISBN 80-7096-026-4.
  3. a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 180, 184–189.
  4. Návštevný poriadok TANAP-u. [dostęp 2021-05-23]. (słow.).