Długa Przełęcz (Beskid Sądecki)
 Widok z Wysokiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1166 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°27′11,6″N 20°35′21,5″E/49,453222 20,589306
| |
Długa Przełęcz (1166 m) – przełęcz w głównym grzbiecie Pasma Radziejowej w Beskidzie Sądeckim[1]. Jest to szerokie, łagodne siodło położone pomiędzy Bukowinkami zwanymi też Bukowiną (1209 m) a Małą Radziejową (1206 m). Południowe stoki spod przełęczy opadają do doliny potoku Czarna Woda (dopływ Grajcarka), północne do doliny Potoku Średniego (dopływ Wielkiej Roztoki)[2].
Na mapie turystycznej i na mapie Geoportalu grzbiet Małej Radziejowej i Przełęcz Długa przedstawione są jako bezleśne[1][2]. Dane te jednak są już nieaktualne, pochodzą z lat 80. Obecnie tereny te porasta młody, sadzony las. W 1976 w okolicach Radziejowej pojawił się groźny szkodnik drzew – zasnuja wysokogórska. Jej masowy pojaw spowodował obumieranie świerków. Osłabione ich żerowaniem drzewa dodatkowo zostały zaatakowane przez kornika drukarza. By zapobiec rozprzestrzenianiu się tych szkodników, leśnicy wycięli całe połacie lasu na Radziejowej i Złomistym Wierchu. Później na zrębach sadzono świerki, jodły, a nawet eksperymentalnie limbę[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Główny Szlak Beskidzki na odcinku Przehyba – Radziejowa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ a b Geoportal. [dostęp 2010-07-15].
- ↑ Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.