Przełęcz Stelvio
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
2758 m n.p.m. |
Pasmo | |
Położenie na mapie Włoch | |
46°31′42″N 10°27′12″E/46,528333 10,453333 |
Przełęcz Stelvio (wł. Passo dello Stelvio; niem. Stilfser Joch, 2758 m n.p.m.) – najwyższa przejezdna przełęcz we włoskich Alpach Wschodnich[1].
Droga na przełęcz
[edytuj | edytuj kod]Przez przełęcz przebiega, wybudowana w latach 1820–1825, droga[2] łącząca miejscowość Stelvio (na północnym wschodzie) z Bormio (na południowym zachodzie). Droga nosi nazwę SS38.
Szczegóły podjazdu
[edytuj | edytuj kod]Na podjazd od strony północnej prowadzi droga o długości 24,3 kilometra przy średnim nachyleniu 7,4 procent, zawierająca 48 ponumerowanych zakrętów. Daje to rzadko spotykane na innych alpejskich drogach przewyższenie trasy wynoszące ponad 1800 metrów. Podjazd od strony południowo-wschodniej liczy 21,5 kilometra przy średnim nachyleniu 7,1 procent (różnica wysokości to 1533 metry).
Wykorzystanie walorów przełęczy
[edytuj | edytuj kod]Przełęcz często gości kolarzy podczas wyścigu Giro d’Italia, będąc najwyższym punktem wśród trzech wielkich Tour'ów[3]. W 2007 roku przełęcz pojawiła się w programie „Top Gear”, a brytyjski dziennikarz motoryzacyjny, Jeremy Clarkson określił ten pełen serpentyn podjazd jako „najlepszą na świecie drogę do jazdy samochodem”. W dwa lata później, testując najnowsze modele Aston Martina, Ferrari i Lamborghini na rumuńskiej Szosie Transfogaraskiej, Clarkson przyznaje, że się okrutnie pomylił. Przełęcz była brana pod uwagę jako miejsce ewentualnego pościgu samochodowego w 22. filmie o Jamesie Bondzie[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Część z licznych serpentyn trasy prowadzącej na przełęcz od strony północnej
-
Widok na przełęcz
-
Widok na przełęcz
-
Droga od północnej strony
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Druga pod względem wysokości w całych Alpach po Col de l’Iseran.
- ↑ Wybudowali ją Austriacy, łącząc należącą wówczas do Cesarstwa Austriackiego Lombardię z resztą kraju.
- ↑ Stelvio climb – the highest of any Grand Tour.
- ↑ Produkcja 22. filmu o Bondzie. [dostęp 2008-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-21)].