Pysznogłówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pysznogłówka
Ilustracja
Pysznogłówka dwoista
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

pysznogłówka

Nazwa systematyczna
Monarda L.
Sp. Pl. 22. 1753
Typ nomenklatoryczny

Monarda fistulosa L.[3]

Monarda punctata

Pysznogłówka (Monarda L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Obejmuje w zależności od źródła od ok. 12[4][5], 16[6] do 22[7] gatunków. Wszystkie te rośliny rosną dziko w Ameryce Północnej na obszarze od Kanady po Meksyk. Zasiedlają lasy, prerie i suche pola[4]. Szereg gatunków został rozprzestrzeniony jako uprawne[5][8], także spotykane w uprawie w Polsce[9][10].

Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne, zwłaszcza spotykana w licznych odmianach pysznogłówka szkarłatna M. didyma[4]. Są to rośliny miododajne, licznie odwiedzane przez pszczoły. Są też stosowane do przyrządzania aromatycznych herbatek i potpourri[8]. Wykorzystywane są ze względu na silny aromat jako przyprawa w kuchni (zwłaszcza pysznogłówka szkarłatna, cytrynowa M. citriodora i dęta M. fistulosa). Mają także zastosowanie w ziołolecznictwie[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Monarda fistulosa
Pokrój
Byliny o płożących kłączach osiągające do 1,2 m wysokości, także rośliny jednoroczne[4].
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe[4]. Liście ogonkowe[5], karbowane lub ząbkowane[4][5].
Kwiaty
Zebrane w gęstych okółkach w szczytowej części pędu, rozdzielonych wydłużonymi międzywęźlami[5], zwykle wsparte liściastymi przysadkami, czasem barwnymi[4]. Kielich zrosłodziałkowy, z 5 ząbkami na szczycie, z 13 do 15 wiązkami przewodzącymi. Korona biała, żółta, różowa, czerwona lub fioletowa. U nasady zrośnięte płatki tworzą rurkę rozszerzającą się ku gardzieli, zakończoną łatkami tworzącymi dwie wargi. Górna warga z dwóch łatek jest prosto ku górze wzniesiona, równowąska lub kapturkowata. Dolna warga składa się z trzech łatek, z dolną wyraźnie większą od bocznych. Cztery pręciki w dwóch parach, wystające lub nie z rurki korony. Zalążnia złożona z dwóch owocolistków, dwukomorowa, w każdej komorze z dwoma zalążkami. Szyjka słupka pojedyncza, z dwudzielnym znamieniem o nierównych ramionach[4].
Owoce
Czterodzielne rozłupnie, rozpadające się na cztery pojedyncze rozłupki[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Rodzaj z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.) w obrębie której zaliczany jest do podrodziny Nepetoideae, plemienia Mentheae i podplemienia Menthinae[11].

Wykaz gatunków[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-06].
  4. a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 284. ISBN 0-333-74890-5.
  5. a b c d e Monarda Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-03-13].
  6. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 595, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b Monarda. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-03-13].
  8. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  9. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 117, ISBN 978-83-62975-45-7.
  10. a b c d e f Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 126. ISBN 978-83-925110-5-2.
  11. Genus: Monarda L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-03-13].
  12. a b c B. Grabowska, T. Kubala: Encyklopedia bylin, tom II, K–Z. Poznań: Zysk i S-ka, 2012, s. 602-603. ISBN 978-83-7506-846-7.