Rękomiecz
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rękomiecz (Rękomierz) − polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu błękitnym, zza muru srebrnego, pół lwa czarnego, wspiętego. Klejnot: Nad hełmem w koronie ramię zbrojne srebrne, trzymające miecz. Labry błękitne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb nadany w 1790 roku, wraz ze skartabellatem Janowi Sterzenbecher, kapitanowi w regimencie Franciszka Piotra Potockiego, starosty szczerzeckiego[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Sterzenbecher.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: 1897, s. 316.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Rękomiecz lista nazwisk z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |