Raúl Eduardo Vela Chiriboga
kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1934 |
---|---|
Data śmierci | |
Arcybiskup metropolia Quito | |
Okres sprawowania |
11 marca 2003 – 11 września 2010 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Ordynacja |
28 lipca 1957 |
Nominacja biskupia |
20 kwietnia 1972 |
Sakra biskupia |
21 maja 1972 |
Kreacja kardynalska |
20 listopada 2010 |
Kościół tytularny |
S. Maria in Via |
Data konsekracji |
21 maja 1972 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Bernardino Carlos Guillermo Honorato Echeverría Ruiz | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Raúl Eduardo Vela Chiriboga (ur. 1 stycznia 1934 w Riobambie) – ekwadorski duchowny rzymskokatolicki, emerytowany arcybiskup metropolita Quito, kardynał.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 28 lipca 1957 i został inkardynowany do diecezji Riobamba. 20 kwietnia 1972 papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym Guayaquil. Sakrę otrzymał 21 maja 1972 z rąk kardynała Pablo Muñoza Vegi SJ, ówczesnego arcybiskupa Quito. Otrzymał równocześnie stolicę tytularną Ausafa. 29 kwietnia 1975 został biskupem ordynariuszem diecezji Azogues. 8 lipca 1989 został przeniesiony na stanowisko ordynariusza polowego ekwadorskiej armii, ze stolicą tytularną w Pauzera. 7 marca 1998 zrezygnował z tej funkcji i przez pięć kolejnych lat pozostawał biskupem seniorem.
21 marca 2003 został mianowany na tradycyjnie najważniejszy urząd w ekwadorskim Kościele, arcybiskupa metropolity Quito. Po ukończeniu 75 lat, zgodnie z prawem kanonicznym, podał się do dymisji, którą papież Benedykt XVI przyjął ostatecznie z dniem 11 września 2010. Jego następcą został mianowany abp Fausto Gabriel Trávez Trávez.
20 października tego samego roku ogłoszona została jego nominacja kardynalska. Oficjalna kreacja odbyła się podczas konsystorzu 20 listopada 2010.
Bibliografia
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2010-10-20]
Linki zewnętrzne
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów prof. Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2010-11-05]