Raúl Leoni

Raúl Leoni

Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1905 El Manteco
Data i miejsce śmierci	5 lipca 1972 Nowy Jork
Prezydent Wenezueli
Okres	od 13 marca 1964 do 11 marca 1969
Poprzednik	Rómulo Betancourt
Następca	Rafael Caldera
Minister pracy Wenezueli
Okres	od 18 października 1945 do 24 listopada 1948
Poprzednik	Julio Díez (jako Minister Pracy i Komunikacji)
Następca	Rubén Corredor
Przewodniczący Senatu Republiki Wenezueli
Okres	od 2 lutego 1959 do 2 czerwca 1963
Poprzednik	vacat
Następca	Luis Beltrán Prieto Figueroa

Raúl Leoni Otero (ur. 26 kwietnia 1905, zm. 5 lipca 1972) – wenezuelski polityk.

W 1928 został przewodniczącym Federacji Studentów Wenezueli. Od 1928 do 1936 przebywał na emigracji. Po powrocie do kraju założył w 1937 Narodową Partię Demokratyczną, zaś w 1945 znalazł się w gronie założycieli partii Akcja Demokratyczna przewodzonej przez Rómulo Betancourt. Kiedy Betancourt sprawował urząd prezydenta Wenezueli, Leoni został w 1945 ministrem pracy w jego rządzie. Był nim do 1948, kiedy ów rząd został obalony przez ministra wojny Carlosa Delgado Chalbauda. Po tym wydarzeniu Leoni udał się po raz kolejny na emigrację, lecz w 1958 powrócił do ojczyzny i kontynuował karierę polityczną. Pełnił funkcję przewodniczącego parlamentu (1959-1962), a następnie prezydenta państwa od 13 marca 1964 do 11 marca 1968. Okres jego rządów stanowił okres walk partyzanckich. Po incydencie w Machurucuto z maja 1967 roku, gdzie wenezuelska Gwardia Narodowa i wojsko starły się z 12-osobowym oddziałem Kubańczyków i przeszkolonymi przez nich rebeliantami doszło do gwałtownego pogorszenia stosunków z rewolucyjnym rządem Kuby.

Bibliografia

• venezuelatuya