Raphaël Glucksmann
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1979 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, eseista, polityk |
| Alma Mater | |
Raphaël Glucksmann (ur. 15 października 1979 w Boulogne-Billancourt[1]) – francuski dziennikarz, eseista i polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego IX i X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się w szkole średniej Lycée Henri-IV, następnie w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu[2]. Odbył staż w algierskiej gazecie „Le Soir d'Algérie”. Współtworzył film dokumentalny Tuez-les tous! z 2004 dotyczący ludobójstwa w Rwandzie. Zrealizował też film dokumentalny poświęcony pomarańczowej rewolucji[1]. Zajął się także działalnością dziennikarską, jako publicysta i komentator współpracując z różnymi mediami. W 2008 w czasie konfliktu zbrojnego udał do się Gruzji. Prezydent tego kraju Micheil Saakaszwili powierzył mu funkcję swojego doradcy, którą Raphaël Glucksmann pełnił do 2013[1].
W 2018 był jednym z założycieli lewicowego ugrupowanie Place publique[3]. W 2019 jako lider listy wyborczej współtworzonej m.in. przez jego ugrupowanie i socjalistów uzyskał mandat eurodeputowanego IX kadencji[4]. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, ponownie kandydując jako lider listy wyborczej centrolewicy[5].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn André Glucksmanna, pisarza i filozofa pochodzenia żydowskiego. Jego żoną została gruzińska polityk Ekaterine Zghuladze[6]. Później jego partnerką życiową została dziennikarka Léa Salamé[7].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Je vous parle de liberté (współautor Micheil Saakaszwili), Hachette Livre, Paryż 2008, ISBN 978-2012376489.
- Mai 68 expliqué à Nicolas Sarkozy (współautor André Glucksmann), Éditions Denoël, Paryż 2008, ISBN 978-2207260074.
- Génération gueule de bois, Manuel de lutte contre les réacs, Allary Éditions, Paryż 2015, ISBN 978-2370730404.
- Notre France. Dire et aimer ce que nous sommes, Allary Éditions, Paryż 2016, ISBN 2-37073-076-5.
- Les Enfants du vide. De l'impasse individualiste au réveil citoyen, Allary Éditions, Paryż 2018, ISBN 978-2370731623.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Raphaël Glucksmann, un intellectuel jeté dans le grand bain de la politique. 24matins.fr, 15 marca 2019. [dostęp 2019-03-20]. (fr.).
- ↑ Raphaël Glucksmann, fils sans complexe. lemonde.fr, 7 kwietnia 2016. [dostęp 2019-03-20]. (fr.).
- ↑ Européennes: Place publique, le pari citoyen de Raphaël Glucksmann. leparisien.fr, 29 października 2018. [dostęp 2019-03-20]. (fr.).
- ↑ Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français. lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).
- ↑ Elections européennes 2024: voici les 81 députés européens élus dimanche soir en France. sudouest.fr, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (fr.).
- ↑ Dans la famille Glucksmann, le fils est conseiller de président. lemonde.fr, 5 października 2011. [dostęp 2019-03-20]. (fr.).
- ↑ Léa Salamé a accouché: découvrez le joli prénom de son bébé. telestar.fr, 14 marca 2017. [dostęp 2019-03-20]. (fr.).