Przejdź do zawartości

Ratusz w Miasteczku Śląskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ratusz w Miasteczku Śląskim
Zdjęcie przedstawia fasadę trzykondygnacyjnego budynku. Ma ona kolor szary, zaś w jej centralnej części znajduje się wieża z niewielkim balkonem, również szara. Dach obiektu jest czerwony. Na wprost wejścia do budynku widać przejście dla pieszych z sygnalizacją świetlną.
Ratusz w Miasteczku Śląskim (2021)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Miasteczko Śląskie

Adres

Rynek 8[1]

Kondygnacje

3[2]

Ukończenie budowy

ok. 1890[2]

Ważniejsze przebudowy

1963[3]

Zniszczono

1945[4][2]

Odbudowano

lata 50. XX w.[2]

Pierwszy właściciel

Rudolf Pringsheim[5][4]

Obecny właściciel

Urząd Miejski w Miasteczku Śląskim

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Miasteczku Śląskim”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Miasteczku Śląskim”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Miasteczku Śląskim”
Położenie na mapie Miasteczka Śląskiego
Mapa konturowa Miasteczka Śląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Miasteczku Śląskim”
Ziemia50°29′29,5″N 18°55′21,0″E/50,491528 18,922500

Ratusz w Miasteczku Śląskim – zabytkowy (figurujący w gminnej ewidencji zabytków[1]) budynek znajdujący się w Miasteczku Śląskim, przy zachodniej pierzei Rynku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Na czarno-białej pocztówce z podpisem Georgenberg O. S. Rathaus widać szereg pięciu budynków, przed którymi przebiega droga, wzdłuż której rosną niewielkie drzewka oraz przechadzają się elegancko ubrani ludzie
Ratusz w Miasteczku (drugi budynek od lewej) na początku XX wieku

W archiwach brakuje opisów i informacji na temat pierwszego ratusza założonego w 1561 roku Miasteczka Śląskiego (pierwotnie pod nazwą Georgenberg); zdaniem badaczy z Instytutu Tarnogórskiego najprawdopodobniej był to drewniany budynek znajdujący się na którejś z parcel przy Rynku[6].

Po wojnie trzydziestoletniej splądrowane miasto zaczęło stopniowo podupadać[7]. W XVIII wieku, w wyniku wyczerpania złóż kruszców i upadku górnictwa, Miasteczko zatraciło swój miejski charakter i coraz częściej było określane mianem Marktflecken – osady targowej – np. w spisie wsi Franza A. Zimmermanna zawartym w Beiträge zur Beschreibung von Schlesien z 1783 roku[6]. Taki stan rzeczy został prawnie usankcjonowany w 1808 roku, kiedy to wydano pruską ordynację miast, w poczcie których Miasteczko się nie znalazło, stając się gminą wiejską z zarządem gminy (Gemeindevorstand)[8][4]. Paradoksalnie była to jednak sytuacja korzystna z punktu widzenia miejscowych obywateli, gdyż jako mieszkańcy gminy wiejskiej płacili mniejsze podatki[9]. Jednocześnie, zgodnie z wieloletnią tradycją, na czele Miasteczka wciąż stał burmistrz[10][9].

15 stycznia 1866 roku rząd Prus nadał Miasteczku statut miasta na podstawie nowej ordynacji miejskiej z 1853 roku[8]. W miejsce zarządu gminy wrócił magistrat, wtedy też zaistniała potrzeba stworzenia przestronnej siedziby dla władz miasta[4]. Udało się to dopiero w 1900 roku, kiedy to zakupiono od Rudolfa Pringsheima masywny dom z okazałym szczytem wzniesiony ok. 1890 roku, położony przy zachodniej pierzei miasteczkowskiego rynku[5][4].

W 1945 roku, pod koniec II wojny światowej lub tuż po jej zakończeniu, budynek magistratu spłonął w nie do końca jasnych okolicznościach[4][2]. Rok później Miasteczko ponownie utraciło prawa miejskie – aż do 1963 roku[11]. W latach 50. XX w. budynek odbudowano, a w na początku lat 60. – przebudowano[2].

W 1997 roku na fasadzie ratusza odsłonięto tablicę upamiętniającą Jana Bondkowskiego – działacza narodowego i samorządowego, burmistrza miasta w latach 1920–1922[12], który był pierwszym polskim burmistrzem na przejętym od Niemiec Górnym Śląsku[13].

Od 23 kwietnia 2021 roku każdego dnia o godzinie 12:01 z wieży ratusza rozbrzmiewa hejnał skomponowany przez prof. dr. hab. Stanisława Dziewiora z okazji 460. rocznicy pierwszego nadania Miasteczku Śląskiemu praw miejskich[14].

Budynek był remontowany w latach 1995[15] oraz 2019[16][17].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budynek trzykondygnacyjny, z wysuniętą przed elewację czworoboczną wieżą o rozszerzonych węgłach i z półkolistymi arkadami. Jej górna część jest węższa, ze ściętymi narożnikami, zwieńczona kopulastym hełmem z latarnią i iglicą. Od strony frontowej wieży znajduje się balkon wsparty na kroksztynach[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gminna Ewidencja Zabytków ↓.
  2. a b c d e f g Wyżgoł, Wyżgoł i Błasiak 2004 ↓, s. 47.
  3. Pozwiedzajmy – Układ urbanistyczny z ratuszem i rynkiem w Miasteczku Śląskim. „Kopalnia kultury - system informacji kulturalnej o Powiecie Tarnogórskim”. [dostęp 2017-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-26)]. (pol.).
  4. a b c d e f Wroński 1997a ↓, s. 23.
  5. a b Nowak 1927 ↓, s. 267.
  6. a b Wroński 1997a ↓, s. 22.
  7. Nowak 1927 ↓, s. 263.
  8. a b Nowak 1927 ↓, s. 268.
  9. a b Wroński 1997b ↓, s. 17.
  10. Wroński 1997a ↓, s. 8.
  11. Wyżgoł, Wyżgoł i Błasiak 2004 ↓, s. 45.
  12. Ewidencja miejsc pamięci powiatu tarnogórskiego. [w:] tg.net.pl – historia [on-line]. [dostęp 2021-11-02]. (pol.).
  13. Nowak 1927 ↓, s. 269.
  14. esp 2021 ↓.
  15. Samorządowcy województwa śląskiego – Napisał o sobie: Stanisław Józef Wieczorek.
  16. Dudek 2019a ↓.
  17. Dudek 2019b ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]