Przejdź do zawartości

Rdzawa plamistość miąższu bulw ziemniaka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Objawy na przekrojonych bulwach

Rdzawa plamistość miąższu bulw ziemniakanieinfekcyjna choroba ziemniaków wywołana zaburzeniami w gospodarce wodnej[1].

Występowanie i szkodliwość

[edytuj | edytuj kod]

Choroba występuje we wszystkich rejonach uprawy ziemniaków[2] i powoduje obniżenie plonu. Chore bulwy nie nadają się do spożycia ani do produkcji mąki ziemniaczanej. Ponieważ jest to choroba nieinfekcyjna, słabo porażone bulwy można używać do sadzenia, ale pod warunkiem wykluczenia chorób infekcyjnych (np. czopowatości bulw ziemniaka lub liściozwoju ziemniaka), które mogą dawać podobne objawy[3].

Objawy

[edytuj | edytuj kod]

Wskutek zaburzeń w oddychaniu i odżywianiu wywołanych przez niekorzystne warunki glebowe i klimatyczne wewnątrz miąższu bulw powstają grupy obumarłych komórek. Są nieregularnie rozmieszczone i mają postać rdzawych lub jasnobrązowych plam[2]. Przeważnie znajdują się w wewnętrznej części bulw otoczonej pierścieniem wiązek naczyniowych. Po ugotowaniu bulw miejsca w obrębie plam są twarde[3]. Często oprócz plam następuje zanikanie skrobi w otaczających je komórkach, wskutek czego miejsca te stają się szkliste[2].

Choroba częściej występuje na glebach piaszczystych i przepuszczalnych oraz na gliniastych i mało przepuszczalnych. Silniejszy rozwój choroby występuje także, gdy wiosna jest wilgotna, a później występuje susza i znów okres podwyższonej wilgotności. Świadczy to o tym, że przyczyną choroby są zaburzenia w gospodarce wodnej[2].

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gdy w jakimś rejonie rdzawa plamistość miąższu ziemniaka stanowi powtarzający się problem, zaleca się uprawę odmian odpornych na tę chorobę. Należą do nich: ‘Agnes’, ‘Altesse’, ‘Ametyst’, ‘Annabelle’, ‘Arielle’, ‘Bryza’, ‘Denar’, ‘Etola’, ‘Hubal’, ‘Igor’, ‘Jurek’, ‘Jutrzenka’, ‘Malaga’, ‘Michalina’, ‘Oman’, ‘Roxana’, ‘Veronie’, ‘Zagłoba’. Do odmian podatnych należą: ‘Aruba’, ‘Bellarosa’, ‘Carrera’, ‘Fresco’, ‘Ibis’, ‘Irga’, ‘Latona’, ‘Legenda’, ‘Molli’, ‘Roko’, ‘Sante’, ‘Zenia’[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, s. 111, ISBN 978-83-948769-0-6.
  2. a b c d e Mariola Górecka, Wady i choroby bulw ziemniaka [online], Kalendarz rolnikow.pl [dostęp 2024-09-30].
  3. a b Zofia Fiedorow, Barbara Gołębniak, Zbigniew Weber, Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, s. 68, ISBN 978-83-7160-468-3.