Rejon brański

Rejon brański

Бранскі раён

rejon
1940-1941, 1944-1945
Państwo	ZSRR
Republika związkowa	Białoruska SRR
Obwód	białostocki
Siedziba	Brańsk
Data powstania	15 stycznia 1940 20 września 1944
Data likwidacji	22 czerwca 1941 16 sierpnia 1945
Języki urzędowe	białoruski, rosyjski
brak współrzędnych

Rejon brański (biał. Бранскі раён) – istniejący formalnie w latach 1940-1945 (de facto 1940-1941 i 1944-1945) rejon w północno-zachodniej części Białoruskiej SRR, w obwodzie białostockim.

Utworzony został przez władze radzieckie 15 stycznia 1940 roku na okupowanym terytorium województwa białostockiego II Rzeczypospolitej.

W jego skład weszła północno-zachodnia część powiatu bielskiego i południowa część powiatu wysokomazowieckiego z gminami Brańsk, Grodzisk i Nowe Piekuty oraz miastem Brańsk.

Rejon był jednostką administracyjną istniejącą de facto, legalną z punktu widzenia władz ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego jej utworzenie było nielegalne, a jej obszar stanowił część terytorium II Rzeczypospolitej pod okupacją ZSRR.

Rejon przestał de facto istnieć, gdy na jego teren wkroczyły wojska niemieckie w czerwcu 1941, włączając go w skład okręgu Białystok.

Po ponownym zajęciu obszaru przez Armię Czerwoną we wrześniu 1944, rejon wrócił pod administrację BSSR.

Na mocy umowy granicznej pomiędzy Polską a ZSRR z 16 sierpnia 1945 roku rejon zlikwidowano i oddano Rzeczypospolitej Polskiej.

Bibliografia

• pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2: Uswieja – jaszyn. Dadatak. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).