Przejdź do zawartości

René Glaneau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
René Glaneau
Imię i nazwisko

Roman Środa

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1928
Hornaing

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1997
Warszawa

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

René Glaneau, właśc. Roman Środa[1] (ur. 10 czerwca 1928 w Hornaing we Francji, zm. 12 kwietnia 1997 w Warszawie) – polski piosenkarz[2]. W 1947 roku wrócił do Polski, do Karpacza.

Praca estradowa

[edytuj | edytuj kod]

Karpacz 1947 – pierwsze występy z miejscową kapelą brata, Józefa.

Debiut na dużej scenie: Orkiestra Zygmunta Karasińskiego[3] – programy „Melodia i Rytm” i „Melodie Świata” (6 lutego 1954 – 30 sierpnia 1955). Następnie: orkiestra Ryszarda Damrosza Błękitny Jazz[4] (4 lutego – 30 sierpnia 1956), Zespół Jazzowy Zygmunta Wicharego[5] (październik 1956 – czerwiec 1960), Zespół Estradowy Jana Walaska[6] (październik 1960 – maj 1961) i Zespół Gitar Hawajskich Jana Ławrusiewicza (1968). W latach późniejszych współpracuje z różnymi zespołami w kraju i za granicą.

Wyjazdy zagraniczne

[edytuj | edytuj kod]

Czechosłowacja (CSRS), Finlandia, Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD), Rumunia, Węgry, Związek Radziecki (ZSRR).

Nagrania

[edytuj | edytuj kod]

Polska – 14 płyt: Polskie Nagrania „Muza” i Pronit 1955–1965, Czechosłowacja – 11 płyt: Supraphon 1963 – 1966, jedna płyta w Rumunii: Elektrocord 1959, jedno pirackie nagranie w USA: Bruno – Acropole Production Chicago 1960.

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]

TVP Łódź: trzy programy reżyserowane przez Janusza Rzeszewskiego w latach 1960 – 1961.[potrzebny przypis]

Repertuar

[edytuj | edytuj kod]

W okresie „żelaznej kurtyny”, czyli w latach odcięcia od zachodniej kultury, René Glaneau zasłynął jako jedyny odtwórca i popularyzator piosenki francuskiej w Polsce. Później śpiewał i nagrał wiele utworów, nie tylko francuskich, w języku francuskim i polskim, w tym kilkanaście z własnymi tekstami, melodiami i aranżacjami.

Przeboje

[edytuj | edytuj kod]

„Martwe liście”, „Pszczółka i motylek”, „Ostatni walc”, „Desafinado”, „Merci chérie”, „Bambino”, „Skandal w rodzinie”.

Dyskografia (wybór)

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. tworzywem pseudonimu stało się nazwisko panieńskie matki: Granowska
  2. Dariusz Michalski Piosenka przypomni ci... Historia polskiej muzyki rozrywkowej lata 1945-1958 Iskry 2010
  3. [ Życie Lubelskie 10 III 1954' Express Wieczorny 13 VI 1954
  4. Życie Warszawy 2 II 1956, Sztandar Młodych 3 II 1956, Życie Białostockie 1 II 1956, Cmaha (Leningrad) 4 VIII 1956
  5. Panorama 20 VI 1956, Népszabadság 5 VII 1957
  6. Trybuna Robotnicza Katowice 16 X 1960, Życie Warszawy 11 IV 1961

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]